3574671684

Nr 23

PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY

789

Gdynia położonej, że pewność ruchu tej 140 km długiej linii, przecinającej aż 26 km lasów, jest tak mała, iż nie można na dłuższą metę tolerować zasilania Portu Gdyńskiego jedną jedyną linią elektryczną, bez wszelkich rezerw.

Niewystarczalność „systemu sieciowego" w r. 1936 nie polega na braku kilowatów, lecz na braku kilowato-g o dżin w tej dobie zimowej, w której nastąpiłyby wyżej wymienione mrozy (—25"C) i zjawiska raptownego kurczenia się dopływu wody w rzece Wdzie, jak to wykazują wykresy rys. 2 i 3.

Tabela 1.

Zdolności produkcyjne „systemu sieciowego" oraz przewidywanie zapotrzebowania.

10 OOO

kU

5 000

		- -
				-
	•

Produkcja.

		W razie
	kW	unie-
Zakład	wszyst-	ruch. ’)	kWh
	kich	maks.	dobowe
	maszyn	prądnicy
		kW
Gródek . . Żur ....	3 900 8 000	3    900 4    000	25 000***)
Gdynia . .	7 500	7 500	180 000
Rez. portu . Rez. w Toru-	800	800	19 000
niu . . .	1 000	1 000	20 000
Rez. w Gru-
dziądzu •	5 500**)	5 500	100 000
Suma; ok.	27 000	23 000	340 000

Uwagi

*) poza turbiną 7 500 kW w Gdyni

'*) moc ograniczona zdolnością przesyłową linii łączącej.

***) wczasie mrozów.

Produkcja roczna za kładów wodnych nk. 30 milionów kWH

Zapotrzebowanie (w r. 1937,1941).

Punkt rozdziału	Maksymalne obciążenie w kW 1937 j 1941		Maks- kWh dob. (1941)	Roczne zapotrzebowanie kWh brutto 1937 1 1941	Uwagi
Gródek	1 100	1 50(	25 000	3 500 000 5 000 000
Gdynia	5 400	8 00(	130 00	20 000 00030 000 000
Toruń	2 500	3 501	50 000	9 000 00012 500 000
Grudziądz	3 500	3 801	60 000	11 000 00012 000 000	; P-1 odbioru
Brodnica		1 00(	15 000	— 2 500 000	(od r. 1938
Suma:	12 500	17 801	280 000	43 500 000 62 000 OOC

18 2 -=► godziny

Rys. 2. Wykres dnia największej produkcji dobowej „systemu sieciowego" Gródka w r. 1936, w dniach od 10-go

do 20-go grudnia.

12

3 000

O

12 18

godziny

Rys. 3. Deficyt energii w czasie mrozów w r. 1936 bez

elektrowni parowej w Gdyni.

Samowystarczalność systemu sieciowego od r. 1936.

Na przyszłe 5 lat wystarczy globalna moc zakładów wytwórczych całego systemu dla pokiycia całkowitego zapotrzebowania, jak wynika z tabeli I.

W obliczeniu tabeli I nie wychodzimy z założenia, że parowa turbina w Gdyni o mocy 7 500 kW stanie. Teoretycznie nie jest to słusznie. Ale jesteśmy zdania, że wolno nam liczyć na znacznie większą pewność ruchu z te-

go powodu, że zastosowaliśmy dużo udoskonaleń, o których będzie mowa w następujących artykułach. Wymieniam tu tylko krótko następujące:

a)    kotły posiadają rurowe ścianki systemu Bailey gwarantujące, że wewnętrzne wymurowanie kotła wytrzyma 2 lata bez napraw.

b)    ciśnienie pary nie jest przesadne (32 atn);

c)    woda zasilająca kotły będzie wzorowo czyszczona, odgazowywana, a świeża woda — destylowana;

d)    turbina parowa posiada bardzo krótką oś, tak że niebezpieczeństwo tarcia łopatek jest nieomal wykluczone;

e)    gmach rozdzielni nie zawiera żadnego oleju (ani wyłączników ani transformatorów olejowych);

f)    wykonywane będą (jak we wszystkich naszych zakładach) co 2 miesiące badania prewencyjne maszyn, kotłów, łożysk, wyłączników, oleju i t. d.;

g)    chemiczne laboratorium urządzone w elektrowni codziennie badać będzie wodę zasilającą kotły, oleje, węgiel i t. d.

Jak widzimy, nowa elektrownia odgrywać będzie w systemie sieciowym „Gródka" dominującą rolę w zespołach prądo-twórczych i co do pewności ruchu. Ta elektrownia — w przyszłości rozbudowana i uzupełniona — stanowić będzie na długie lata główne źródło energii i uniezależni cały system od rezerw w Grudziądzu i Toruniu oraz zapewni Portowi, miastu Gdyni i całemu brzegowi morskiemu całkowitą pewność ruchu nawet w razie uszkodzenia linii dosyłowej Żur-Gdynia.

Jeżeli zaś nastąpi w przyszłości równoległa praca z obcymi elektrowniami, których maszyny pracują mniej ekonomicznie, niż nowa turbina parowa w Gdyni, wówczas powinny te elektrownie pokrywać szczyty swego rejonu i pobierać z systemu sieciowego Gródka energię podstawową, gdyż tylko w ten sposób osiągnie się we wszyst-