365606119

Minos

1.4.3

Komponenty mechatroniczne - Podręcznik

Czujniki pracujące w trudnych warunkach

Stosowanie standardowych czujników w środowisku o niestandardowych parametrach zawsze stwarza możliwość wystąpienia zakłóceń w ich pracy, a nawet trwałego uszkodzenia.

Przystosowanie czujników do pracy w specyficznych warunkach wymaga zwykle zastosowania specjalnych materiałów na obudowy, zwiększenia niektórych wymiarów, opracowania specjalnych technologii montażu czujników, zapewnienia poprawnych warunków pracy układom elektronicznym przez ich zabezpieczenie lub zmianę konstrukcji.

Dostosowując się do potrzeb producenci czujników proponują między innymi:

- czujniki odporne na temperatury do 200 st C,

- czujniki odporne chemicznie,

- czujniki odporne na olej,

- czujniki do pracy w wilgotnym środowisku,

- czujniki miniaturowe o głowicach od 3-5mm.

Czujniki pracujące np. w warunkach dużych ciśnień muszą posiadać wytrzymałą i szczelną obudowę, aby zapobiec uszkodzeniom wewnętrznych elementów elektronicznych. Od czoła cewka i rdzeń są chronione grubą tarczą ceramiczną, odporną na zużycie. Wymuszone konstrukcją odsunięcie cewki od czoła czujnika skutkuje jednak zmniejszeniem zakresu jego działania. Aby temu zapobiec niezbędne jest dokonanie odpowiednich modyfikacji układu oscylatora. Oscylator taki pozwalałby w normalnych warunkach uzyskiwać zakres działania znacznie większy niż w czujnikach standardowych.

Dobrą szczelność czujnika uzyskuje się poprzez cieplne połączenie ceramicznego czoła czujnika z metalową obudową ze stali nierdzewnej. Podgrzana obudowa jest nasadzana na tarczę ceramiczną i stygnąc zaciska się wokół niej, tworząc wytrzymałe i szczelne połączenie.