365606121

Minos

1.6

Komponenty mechatroniczne - Podręcznik

Czujniki NAMUR

Czujniki indukcyjne NAMUR są 2-przewodowymi czujnikami, których wewnętrzna rezystancja zmienia się w wyniku wykrycia metalu. Mała rezystancja czujnika odpowiada sytuacji - „brak przedmiotu metalowego”, a duża rezystancja - „przedmiot metalowy wykryty”. Czujniki te współpracują z zewnętrznymi wzmacniaczami.

Czujniki NAMUR charakteryzują się ściśle określonym obszarem dopuszczalnym prądu wyjściowego, wynoszącym zgodnie z normą EN 60947-5-6 (dawniej EN 50227) od 1,2 do 2,1 mA (rys. 1.14). Wszystkie czujniki NAMUR, zasilane ze wzmacniacza prądu stałego, maja taką samą charakterystykę prądową i cechują się ściśle określoną histerezą przełączania równa 0,2mA.

Składają się one z oscylatora mającego wytłumioną cewkę oraz demodulatora. Zmiana odległości między przedmiotem wykrywanym a czujnikiem przetwarzana jest na zmianę pobieranego prądu, którą wzmacniacz zewnętrzny zamienia na sygnał dwustanowy.

Czujniki NAMUR mogą pracować w instalacjach przeciwwybuchowych lub w strefach zagrożonych wybuchem (strefa I lub II), tylko w połączeniu z iskrobezpiecznym wzmacniaczem przełączającym. Możliwa jest też współpraca tych czujników ze wzmacniaczami niespełniający-mi norm bezpieczeństwa (wzmacniacze przekaźnikowe), lecz wówczas wzmacniacz musi być umieszczony poza strefą zagrożoną wybuchem.

Prąd w obwodzie czujnika mniejszy od 0,15mA traktowany jest przez wzmacniacz zewnętrzny jako brak sygnału, a prąd większy od 6mA jako zwarcie w czujniku.

a)		b) =6mA- maksymalny prąd
5‘
4- i^3 Hr		Brak / tłumienia / I ^2.1mA _
ol ^2		/ Obszar *-/ dopuszczalny	^CT	L,
	_A \1,2mA ^"Tłumienie Rozłączenie			l2
		S [mm]			-o_

Rys. 1.14:    Czujnik typu NAMUR a) charakterystyka, b) obwód elektryczny

20