369583946

Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk

teren rolniczy

główny zbiornik zaporowy

mała retencja

małe zbiorniki zaporowe

rzeka

pastwisko terasa zalewowa teren zurbanizowany

Rysunek 2. Druga zasada ekohydrologii - „Ekologiczna” - obejmuje analizę rozmieszczenia różnych typów biocenoz i ich potencjału dla podnoszenia pojemności i zdolności absorpcyjnej ekosystemów w reakcji na stres antropogeniczny w celu zrozumienia wzajemnych sprzężeń zwrotnych hydrologia-biota i vice versa (Zalewski 2015).

Zasada ekotechnologiczna stymuluje użycie właściwości ekosystemów jako narzędzia gospodarowania zasobami środowiska poprzez wykorzystanie elementów biotycznych do kontrolowania procesów hydrologicznych i odwrotnie, poprzez wykorzystanie czynników hydrologicznych do regulowania elementów biotycznych (tzw. „dual regulation”, Rysunek 3).

PODWÓJNA REGULACJA

H "ESULACJAg    ,

Rysunek 3. Trzecia zasada ekohydrologii - „Ekotechnologiczna” - użycie układów biotycznych do regulacji procesów hydrologicznych i vice versa, tzw. podwójna regulacja („dual regulation”,

Zalewski 2015).

Ekosystemy rzek i jezior położone są w najniższych punktach krajobrazu, stąd każda działalność człowieka w zlewni rzecznej znajduje odzwierciedlenie w jakości wody i ilości transportowanych z wodą zanieczyszczeń. Przekłada się to na stan ekosystemów wodnych i kondycję organizmów w nich występujących. Z racji tego, iż głównym paradygmatem nowoczesnej limnologii jest określenie roli zewnętrznego ładunku biogenów w kształtowaniu trofii jezior, stąd dla skutecznej kontroli eutrofizacji

111 S t r o n a