369583950

369583950



Ml 56


Js52sSS : SzBSsio


Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk


6.2. Charakterystyka fizycznogeograficzna

Pod względem morfologicznym (wg fizycznogeograficznej regionalizacji Polski J. Kondrackiego, 2002) zlewnia rzeki Grabi położona jest prawie w całości w mezoregionie Wysoczyzna Łaska,

należącym do podprowincji Nizin Środkowopolskich. Jedynie wschodnia część zlewni położona jest


w mezoregionie Wysoczyzna Belchatowska, gdzie znajdują się źródła Grabi i jej górnych dopływów (Rysunek 6). Obszar objęty planowaną inwestycją położony jest w całości na Wysoczyźnie Łaskiej.

Zlewnia Grabi



Rysunek 6. Położenie zlewni Grabi na tle mezoregionów fizyczno-geograficznych według J. Kondrackiego (2002).

Wysoczyzna Łaska jest zdenudowaną peryglacjalnie równiną morenową, zajmującą powierzchnię 2330 km', którą rozcinają doliny Grabi, Neru i górnej Bzury (J. Kondracki, 2002). Obszar ten sąsiaduje od północy z Kotliną Kolską, od północnego-wschodu z Równiną Łowicko - Błońską, od wschodu ze Wzniesieniami Łódzkimi, od południowego-wschodu z Kotliną Szczercowską, od południa z Wysoczyzną Belchatowską, zaś od zachodu z Kotliną Sieradzką (Gmina Łask 2009).

W granicach opracowania występują utwory lodowcowe, rzeczne i antropogeniczne. Największą rolę w kształtowaniu współczesnej rzeźby odegrały: akumulacyjna działalność lądolodu zlodowaceń środkowopolskich oraz późniejsze procesy peryglacjalne i akumulacji holoceńskiej. Powierzchnie wysoczyznowe zbudowane są z glin zwałowych. Dzięki ciągle zachodzącym procesom kształtowania i modelowania dolin rzecznych obszary wysoczyznowe są bardziej wyeksponowane w krajobrazie. Aktualna rzeźba wysoczyznowa ma swoją genezę w podłożu podczwartorzędowym oraz w zlodowaceniach środkowopolskich. Na opisywanym terenie występuje zdenudowana wysoczyzna morenowa plaska o nachyleniu nieprzekracząjącym 5%, położona średnio na wysokości od 175 m do 180 m n.p.m (Gmina Łask, 2009). Zbudowana jest z warciańskich glin zwałowych oraz piasków gliniastych. Część środkową i północną obszaru opracowania zajmuje dolina, która rozcina powierzchnię wysoczyznową. Dolina ta wykorzystywana jest współcześnie przez rzekę Grabię i jej

15 I S t r o n a



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk teren rolniczy główny zbiornik
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk5. Obszar objęty opracowaniem Ni
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk 6. Ogólna charakterystyka teren
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk Spis treści 1.
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk Rysunek 10. Sieć hydrograficzna
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk 7.3.5.    Azot
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk 9.2.2.
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk1. Przedmiot opracowania Przedmi
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk2. Cel opracowania Zgodnie z prz
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk3. Wprowadzenie Nowa Agenda na R
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk (COM/2015/44). Wspiera ona ideę
Europejskie Regionalne Centrum Ekohy drologii Polskiej Akademii Nauk •
% Europejskie Regionalne Polskiej Akademii Nauk Centrum    Ekohy drologii4. Ekohydrol
% Europejskie Regionalne Polskiej Akademii Nauk Centrum    Ekohy drologii SKALĘ
* Europejskie Regionalne Polskiej Akademii Nauk Centrum    Ekohy drologii i rekultywa
% Europejskie Regionalne Polskiej Akademii Nauk Centrum Ekohy drologii Rysunek 9. Średnia roczna
ERCE Ci.....i n: kdęStob i pod auspicjami UNESCO Europejskie Regionalne Centrum Ekohydrologii Polski
Europejskie Regionalne Centrum Ekohydrologii Polskiej Akademii Nauk lewobrzeżny dopływ, rzekę Pisię.
Europejskie Regionalne Centrum Ekohydrologii Polskiej Akademii Nauk Rysunek 7. Średnia roczna temper

więcej podobnych podstron