3702671609

Z RUCHU BIBLIOTEKARSKIEGO 133

trwały one dłużej i często, zwłaszcza ćwiczenia, były przerzucane na godziny popołudniowe i wieczorne.

Słuchacze rekrutowali się głównie z północnych części Polski, jako bliższych położeniem Kórnikowi. Ponadto kurs obesłały Warszawa i Kraków. Reprezentowane były następujące biblioteki: Jagiellońska (mgr Friedberg Helena, Wierzbicki Marek, mgr Zachorowski Witold), Narodowa w Warszawie (Remer Tadeusz), Uniwersytecka w Warszawie (dr Czerniatowicz Janina, Swidwińska Zofia), Uniwersytecka w Poznaniu (mgr Szymańska Maria, Michałowski Kornel, Morkowski Wacław,' Popek Henryk), Uniwersytecka w Toruniu (mgr Kapuścińska Janina), Miejska w Gdańsku (Pelczarowa Maria, Slączka Janina), Miejska w Bydgoszczy (mgr Sarnowska Klara), Seminarium Duchownego we Włocławku (ks. Olejnik Stanisław), Kuria Metropolitalna w Gnieźnie (ks. prof. dr Pacyna Józef). Wszyscy słuchacze posiadali studia wyższe, bądź to ukończone, bądź zaawansowane, z następujących dziedzin: polonistyka, historia, romanistyka, teologia, historia sztuki, filologia klasyczna.

Kierownictwu ODK chodziło o zapoznanie słuchaczy z problematyką i metodami opracowywania starych druków, zarówno katalo-gowo-bibliograficznego, jak i naukowm-księgoznawczego. Opanowanie tych wiadomości byłoby niemożliwe bez szeregu wykładów o charakterze wprowadzającym oraz z zakresu nauk pomocniczych. Ponieważ W kursie brali udział również pracownicy młodsi, bez dłuższej praktyki, należało ich oswoić z podstawowymi pojęciami i pracami bibliotekarskimi.. Zaawansowani członkowie kursu w tym samym czasie rozpoczęli szkontrum magazynu starych druków biblioteki Kórnickiej, dzięki czemu mieli możność bliskiego zetknięcia się z materiałem w wielu jego postaciach.

Księgoznawstwo, podobnie jak inne dyscypliny humanistyczne (historia przede wszystkim) ma swoje nauki pomocnicze, bez których znajomości niepodobna przystąpić do opracowywania i rozwiązywania problemów, związanych z badaniem dawnej książki: tu włączamy pa-ieografię, heraldykę i chronologię. Dawna-książka podlega opracowaniu: rejestracyjnemu, bibliograficznemu oraz naukowemu, historyczno-socjologicznemu. Ujmuje się ją w trzech aspektach: jako jednostkę bibliograficzną (tekst), typograficzno-wydawniczą (zabiegi nakładcy, ilustratora, wydawcy i drukarza) i ząbytkowo-społeczną (ślady dawmego czytelnictwa, wędrówki książki, zabiegi introligatora). Na podstawcie powyższych założeń skonstruowano cykl wykładów obejmujący: 1. metodykę bibliografii starszego okresu tudzież przegląd źródeł bibliograficznych, 2. dzieje książki i jej postaci materialnej (papier, druk. forma) — wyodrębniono tu dzieje oprawy książkowej, a przede wszystkim technikę badań opraw książkowych — historię i techniki ilustratorskie