3702671672

33 RECENZJE

(s. 154). Dobrze by było te rzeczy skupić — było by to istotnym ułatwieniem dla czytelnika.

Instruktywne wskazówki o przemieszczaniu zbiorów (s. 114—116) zawierają poradę, iż «książek w skrzyniach nie układa się płasko, lecz ustawia się je grzbietem do góry" (s. 115). Zdawałoby się. iż właśnie ułożenie książki płasko daje gwarancję bardziej właściwego rozkładu ciężaru książki, niż pozycja grzbietem do góry, która powodować może obcieranie się rogów książki. Ostatnio bibliotekarze polscy mieli z przemieszczaniem zbiorów (dokładniej: przewożeniem) sporo do czynienia. Niestety, niejednokrotnie brak skrzyń i zalecanych ochronnych deszczulek na pakowanie książek" w wiązki stawiał’ ich wobec pytań, na które brakło empirycznej odpowiedzi. Ile średnio waży książka — bez opakowania, w opakowaniu? Ile tysięcy może zmieścić 3-tonowy samochód ciężarowy? Wóz meblowy, o którym mówi dr Grycz, jest luksusem nie spotykanym w naszych warunkach.

Odpowiedź, jaką się dało wydedukować (nie wiem, czy trafnie) z danych podręcznika, mówiłaby o wadze ok. 0,5 kg dla książki bez opakowania. Zdaje się, że dla książek niemieckich trzeba — ze względu na gramaturę przeciętnie stosowanego papieru — przyjąć wagę wyższą, ok. 0,8 kg. Może doświadczenie kolegów mogłoby coś dokładniejszego w tym względzie dorzucić.    '

-Udostępnienie zbiorów» (s. 117—141) jest wyczerpująco potraktowane. Niezmiernie interesująco wypadły wskazówki o biurach informacyjno-bibliograficznych i służbie dokumentacyjnej. Jest tu szepeg wzorów, dokładny opis manipulacji w wypożyczalni; można by jeszcze zaproponować różnokolorowe rewersy, zmieniające się ce- miesiąc, jako ułatwienie w urgowaniu książek zaległych. Uproszczenia mogłyby iść w kierunku pozostawienia prawa swobodnego wyboru miejsca czytelnikowi, (Podręcznik zaleca przydział przymusowy miejsca), niepowtarzania co roku od nowa zapisów czytelników (s. 135); wystarczy pieczątka aktualizująca zapis.

"Kierownictwo i administracja" (s. 142—156) — to znowu poza wytycznymi ogólnymi — szereg wskazówek natury praktycznej. A jeśli organizować najprościej — to może by się można wyrzec dziennika korespondencji. Nie przewiduje go nowoczesna organizacja biura.

Referując kasowość i rachunkowość, mówi Podręcznik o budżecie i planie finansowo-gospodarczym (s. 147 i 148). We wzorach podaje autor ponadto schemat planu finansowo-gospodarczego (wzór nr 21). Wydaje mi się, iż sumaryczne przedstawienie-tej sprawy nie wystarczy przeciętnemu czytelnikowi. Licząc na charakter popularny wykładu mógłby tu oczekiwać bliższych wyjaśnień, a zwłaszcza wskazówek co do proporcji poszczególnych pozycji. Cenną informację w tym względzie zawiera rozdziałek o oprawie. Tam podaje