3702671962

68 STANISŁAW DOBRZYCKI. [8991

wid£i śe — zdaje się, wydaje się: „dzivno mu śe wid£i^u, albo: „markotno mu śe to yid£i^u, albo: „ta droga mu śe straśńe dwugd wid£awa^u, albo: _rtak mu śe widzi, ze ten perśeii md znaó^u. wikaryjka — wikaryjówka, mieszkanie księdza wikarego. wiśeldk — wisielec (z obu znaczeniami og. poi.). witka — 1) pierścionek 2) w ogóle kółko metalowe. wizytka — kaftanik letni, który dziewczęta noszą. vizytyrovaó — wizytować (o lekarzu).

Zabacyć — zapomnieć.

zabtegwy — obrotny, zapobiegliwy.

zadek — tył wozu nie nazywa się inaczej, tylko „zadek^u; zob. grodek

i spodek.

zad£eśeⁿtać — zakląć kogo, uprosić. zaaawusyć — zagłuszyć; por. bawusyć. zagi£d£ić — zabrudzić, zanieczyścić.

zageryć śe — zamierzyć się; por. węg. gerjed, rege werden, entfłammen.

(O niekt. wyr. str. 25).

zapaćkać śe — powalać się, por. ros. aanamcaTŁ.

zapameⁿtać śe i zapamctać śe — zapomnieć się, szczególniej o dziecku

które się wskutek przestrachu „zatchnie^(C i nie może żadnego głosu wydać. Znaczenie to jest b. stare, już w Kaz. Gn. zardśinek — wyraz zdrobniały od zaraz. zaroście — zachwaścić, n. p. ogród. zaruteńko — to samo, co zarasinek. zaspómoga. — zapomoga.

zaste^rnpovać — zajmować miejsce: „pewno v jizUe garkóv, jmo zaste^m-zaś — znowu: „zaś kupuje gront^a.

zaujęfć śe — „zaujepn śe bryg^u: nie obsuwa się (Pob.).

zavad£i śe — znajdzie się: „ni ma tam takego bydwa roswego, ale śe

zavad£i^u. zavdy — zawsze.

zavd£uten^}ki — zdrobniałe do zawsze. zavd£u(ki — t. s.

za — w zwrocie: „za tyz tawyrażającym i pewne zdumienie, i niedowierzanie, także i ubolewanie, zależnie od okoliczności. v żacy mec — czcić, szanować, poważać; sądzę, że wyraz ten pochodzi od za co, mieć za co. zdgóvek — poduszka (zagłówek).