3870137144

ZASTOSOWANIE SPEKTROSKOPII JĄDROWEGO REZONANSU MAGNETYCZNEGO    15

nie intensywnie w okresie po zsekwencjonowaniu struktury genomu ludzkiego. Funkcje cząsteczek biologicznych są definiowane na podstawie wyznaczonej struktury kompleksów, i zmian strukturalnych komponentów bioorganicznych, pod wpływem ich wzajemnych oddziaływań w kompleksie. Najczęściej badanymi oddziaływaniami występującymi pomiędzy cząsteczkami biologicznymi są wiązania wodorowe (np. tworzenie dupleksów DNA i RNA, tworzenie or-helis\ w białkach lub struktur p), efekt hydrofobowy (tworzenie jądra hydrofobowego białek globularm ch), lub oddziaływania elektrostatyczne (np. tworzenie mostków jonowych pomiędzy różnie naładow ammi grupami funkc\jnvmi łańcuchów bocznvch aminokwasów.

COO- NHp.

Wiązanie wodorowe jest najczęściej występującym zjawiskiem fizykochemicznym w oddziaływaniach międzycząsteczkowych. Jakkolwiek pojedyncze wiązanie w odorowe ma energię rzędu kilku kcal. to zw ielokrotnione oddziahw anie tego typu. jak np. w dupleksach DNA. silnie stabilizuje strukturę podwójnej helisy. Tworzenie tych w iązań w odorowy ch można łatw o śledzić za pomocą klasycznego DNMR (ang. Dynamie Nuclear Magnetic Resonance). W dupleksie oktameru d(5'-m 3* 3J-*A^S V ’ ⁸), przedstawionym na R\s. 10 można oczekiwać, że brzegowe pary -® i    będą związane słabszymi wiązaniami wodorowymi aniżeli para

w ewnętrzna ^ w dupleksie ze w zględu na w iększą dynamikę grup końcowych.

Rysunek 10 Parowanie zasad aromat} czn>ch od strom Watsona-Cricka w oligomerze DNA