12 i. O społeczności lokalnej
niewielkie terytorium
zbiorowość ludzi
wspólne instytucje
SPOŁECZNOŚĆ
LOKALNA
więzi społeczne
wspólne interesy i potrzeby
identyfikacja z miejscem zamieszkania
Schemat nr i - Społeczność lokalna
Członkinie i członkowie społeczności lokalnej są połączeni siecią więzi społecznych. Ma to miejsce, kiedy znają się z widzenia, są sąsiadami lub łączą ich więzi rodzinne. Jeżeli mieszkają blisko siebie, często dobrze się znają, uczęszczają do tych samych szkół, borykają się ze wspólnymi problemami i choć czasem spierają się ze sobą, mogą łatwiej przekazać sobie informacje i nawzajem pomóc.
Więzi tworzą się naturalnie i wynikają ze wspólnego przebywania w konkretnej przestrzeni.
Dlatego dla tworzenia więzi kluczowe jest istnienie miejsc spotkań, gdzie mieszkańcy mogą wymienić się informacjami i być razem.
Przykładem miejsca, które umacnia więzi może być dom kultury, gdzie osoby w różnym wieku spotykają się ze sobą. Odbywają się tu zajęcia plastyczne, spotkania chóru, sekcji modelarskiej czy zajęcia taneczne - wszystkie one umożliwiają wymianę doświadczeń i wzajemne poznanie się. W ten sposób społeczność się integruje. Uczestnicy i uczestniczki zajęć nie tylko robią coś razem, ale też nawiązują znajomości - rozmawiają o sprawach, które ich wspólnie dotyczą. Takie znajomości zwiększają szansę na to, że zaczną działać razem również poza domem kultury.
Obecnie jesteśmy świadkami równoległego procesu osłabienia więzi społecznych, kiedy to coraz częściej nie znamy ludzi, którzy mieszkają blisko nas. Stało się tak na skutek oderwania różnych sfer życia od terytorium. Ludzie pracują i uczą się daleko od miejsca zamieszkania, a kontakty społeczne mogą wychodzić poza ich społeczność. Utrudnia to nawiązanie bezpośredniego kontaktu z sąsiadami i wpływa na mniejsze zaangażowanie w życie społeczne. Dlatego ważne jest, by podejmować działania służące nawiązywaniu i podtrzymywaniu więzi.
Członkowie i członkinie każdej społeczności lokalnej posiadają określoną tożsamość lokalną. Rozumiemy przez to: