co do najlepszej alokacji zasobów w skali poszczególnych ludzi, społeczności lokalnych itp.
Stąd alternatywnie zdefiniowano ekonomię jako naukę:
- badającą jak ludzie radzą sobie z brakiem nieograniczonej dostępności dóbr oraz rozwiązywaniem problemu jak najbardziej satysfakcjonującego (najlepszego) wykorzystania ograniczonych zasobów jakimi dysponują;
- badającą wybory ludzkie dotyczące relacji pomiędzy celami i rzadkimi środkami, mającymi alternatywne zastosowanie.
Nieco inną definicję proponuje Begg:
„Ekonomia jest nauką badającą w jaki sposób społeczeństwo gospodarujące decyduje o tym co, jak i dla kogo wytwarzać ”.
Z każdej z powyższych definicji wynika, iż ekonomia jest nauką badającą i wyjaśniającą zachowania ludzi, a zatem zaliczaną do nauk społecznych.
Przedmiotem ekonomii jest bowiem obszar ludzkich zachowań, obejmujący produkcję, wymianę i użytek czyniony z dóbr (produktów materialnych) i usług (działań mogących zaspakajać potrzeby konsumenta jedynie w trakcie ich wykonywań ia, ś wiadczen ia).
Najważniejszym problemem ekonomicznym stojącym przed społeczeństwem jawi się rozwiązanie sprzeczjiości między nieograniczonymi potrzebami ludzkimi w zakresie dóbr i usług, a ograniczonością niezbędnych do ich wytworzenia zasobów (pracy, maszyn, surowców), określaną mianem rzadkości.
Ponadto, powyższe definicje ujawniają nie tylko przedmiot ekonomii, a również podstawowe założenie na jakim opiera się ekonomia.
Założenie to dotyczy koncepcji człowieka przyjmującej, iż o prawidłowościach w działaniach ludzkich decyduje racjonalność (ekonomiczność), sprowadzająca się do minimalizacji środków (nakładów) niezbędnych do uzyskania określonych celów (efektów) lub przy stałości środków (nakładów) do maksymalizacji możliwych do uzyskania celów (efektów).
Dokonując wyboru realizujemy jedną z wielu istniejących możliwości, rezygnując z innych, które jako niewykorzystane stają się dla ekonomistów kosztem, ściślej kosztem alternatywnym (w odróżnieniu od nieprecyzyjnie używanego w języku potocznym pojęcia kosztu).