Na • hu e& - 1
Um = Um( 0) +
gdzie h - stała Planca
Udział oscylacyjny w molowej pojemności cieplnej gazu rośnie, ze wzrostem temperatury od zera do granicznej wartości (3n — 5) R dla cząsteczek zbudowanych z n atomów ułożonych liniowo lub (3n — 6)R dla cząsteczek nieliniowych. Dla takich gazów jak N2, H2,02, temperatury charakterystyczne oscylacji są na tyle wysokie, że w pobliżu temperatury 300K udział oscylacji w cieple właściwym jest znikomy. Dla gazów jednoatomowych (He, Ar itp.) energia rotacji i energia oscylacji są oczywiście równe zeru, stąd molowe pojemności cieplne (ciepło molowe, Cy,m) są równe (3/2)R. Energia wewnętrzna gazu rzeczywistego zawiera dodatkowy wyraz pochodzący od oddziaływań między cząsteczkowych. Wielkość oddziaływań zależy od temperatury, co odbija się na pojemności cieplnej gazu rzeczywistego. Doświadczalnie wyznaczona zależność molowej pojemności cieplnej od temperatury przyjmuje na ogół następującą postać:
Cv = a + bT + cT2 + dT~2 [ J j I< • mol
a, b,c,d- sałe doświadczalne
Atomy, jony czy cząsteczki, stanowiące elementy strukturalne kryształu, pozbawione są swobody translacji i zazwyczaj również swobody rotacji. Zmiana energii wewnętrznej kryształu ze zmianą temperatury następuje w pierwszym rzędzie poprzez zwiększenie amplitudy ruchów oscylacyjnych, elementy budowy kryształu znajdujące się w węzłach sieciowych oscylują wokół swoich położeń równowagi. Teorię ciepła właściwego kryształów, w których występuje tylko oscylacje opracował A. Einstein (1907). Założył że kryształ można traktować jako zbiór oscylatorów harmonicznych, drgających niezależnie od siebie w trzech kierunkach przestrzeni, wszystkie z tą samą częstością u. Molową pojemność cieplną przedstawia jako sumę trzech jednakowych wyrażeń, w których energia jest funkcją 9OSc/T, gdzie 0osc=hv/k Według tej teorii molowa pojemność cieplna prostych substancji krystalicznych rośnie ze wzrostem temperatury od zera do wartości 3R. Teoria Einsteina tłumaczy dobrze empiryczną regułę sformułowaną przez Dulonga i Petita, według której molowe pojemności cieplne pierwiastków wynoszą w przybliżeniu 25JK-1, jak również wyjaśnia odstępstwa od tej reguły (np. dla diamentu) oraz stwierdzone doświadczalnie zmniejszanie się Cy w miarę obniżania temperatury.
9