dopatrując się w niej podstaw do kompromisu politycznego z
antykomunistyczną literaturą Zachodu.^-—
4).Dygat i “in^y Sądy" Borowskiego i Bocheńskiego wywołały szereg
artykułów polemicznych (Z. Greń, A. R. Hochecker, E. Osmańczyk)
*
oraz wypowiedź K. I, Gałczyńskiego pt. 0 sobie. Gałczyński odpowiadał na zarzuty postawione jego poezji w artykułach Bocheńskiego i Lasoty (Fałszywy obraz. "Kuźnica", nr 6), pisał m. in.:
m
"Z większą niż kiedykolwiek radością biorę dziś pióro do ręki.
Ale i zwiększą niż kiedykolwiek trudnością. Radość płynie stąd, że nareszcie rozpoczyna się rewolucja kulturalna w Polsce, w której to rewolucji i ja biorę udział; trudność natomiast płynie stąd, że zanim zabiorę głos w merytorycznych sprawach poezji -pragnę dzisiaj wspomnieć o mojej poetyckiej przeszłości, o rzeczach, których się wstydzę. Na jedno tylko nie pozv^p)ę. Na to, żeby z którejkolwiek strony padał pod moim adresem zarzut «re-
, >ł
żimowosciP. Sprawę przyspieszenia przemian w literaturze polskiej rozważał następnie J. Borejsza uważając, że winę za obecny stan literatury należy przypisać zbyt wolnemu i liberalnemu tempu kierowania sprawami kultury. Wychowanie i wyszkolenie grupy młodych pisarzy proletariackich przyspieszyłoby częściowo prooes przemian ideowych w środowisku pisarskim.
Problem zaangażowania ideologicznego występował również Jako jeden z zasadniczych elementów dyskusji o poezji ^zob. poz.
r
J. ANDRZEJEWSKI: Wgznania i rozmyślania pisarza. "Odrodź.*^ nr 5. - J. BOREJSZA: Q_^n^których_zagadnieniaoji kultujry socjalis-tycznej i o niektjrych^błędąch. "Odrodzą * ; nr 11/12; Pochwała
nieuctwa Mikołaja Reją. "Odrodź . ^ , nr 10. - T. BOROWSKI: Rozmo-
wy. DlaJ^owarzyazj^^Jerzego^Andrzejewakiego i Wiktora Woroszyl-skiego. "Odrodz>. ", nr 8. - K. I. GAŁCZYŃSKI: 0 sobie. "Odro-dz-."j'’ nr 8. - Z. GREŃ: 0 Borowskim i krytykach. "Odrodzr.^ nr 11A2. - A. R. HOCHECKER: Głos z prowincji_czyli o krytyce