4631370496

320 J. EILMES, M. PTASZEK

wierające układ eteru koronowego, wykorzystując 4',5'-diaminobenzo-15-koro-nę-5 oraz 2-etylo-3-etoksyakroleinę, zarówno w procedurze template, jak i non-template (schemat 18) [33]. Zastosowanie acetylooctanu metylu w obecności Fe²⁺ (lub Co²⁺, Cu²⁺, Zn²⁺), w reakcji z o-fenylenodiaminą prowadzi do [M(8,17-dimetylo-6,15-diokso-taa)]²⁺ (schemat 19) [34].

Schemat 19

REAKTYWNOŚĆ UKŁADU DIBENZOTETRAAZA[I4]ANNULENU

Literatura dostarcza licznych dowodów znacznej reaktywności metino-wych atomów węgla w pozycjach 7 i 16 pierścienia dibenzotetraaza[14]an-nulenu. Opisane reakcje dotyczą głównie substytucji elektrofilowej, oczekiwanej w związku z podobieństwem układu do acetyloacetonianów metali przejściowych, badanych wcześniej przez Collmana [35].

Dabrowiak i Goddard stwierdzili, że Ni(tmtaa) poddany reakcji z kationami diazoniowymi, takimi jak p-CH₃Q,H4N₂, p-N0₂C₆H4N₂, p-CH ,OC₍,H₄N₂ tworzy pochodne o strukturach przedstawionych na schemacie 20 [36, 37].

Reakcje halogenowania prowadzone były głównie na wolnym Ugandzie H₂tmtaa. Bromowanie przy użyciu stechiometrycznych ilości Br₂ lub N-bro-mosukcynoimidu prowadzi do [7,16-dibromo-H₂tmtaa], w wypadku nadmiaru bromu tworzy się [2,3,7,7,ll,12,16,16-oktabromo-H₂tmtaa] [38]. Wprowadzenie innych halogenów w pozycje 7 i 16 opisano w pracy [24],

Skoordynowane dibenzotetraaza[14]annuleny okazały się bar Izo reaktywne w stosunku do chlorków acylowych. Reakcje acetylowania i benzoilowa-