4962384106

269

POLEMIKA

szczegół. Na tym przecież zasadzał się cały system, w którym ani kierownik biblioteki, ani też Rektor nie mieli prawa zrobić kroku bez wiedzy i zezwolenia Kuratora Okręgu. Każde posiedzenie senatu UW rozpoczynało się od odczytania wniosków przedstawionych uprzednio Kuratorowi

Na zakończenie pragnąłbym sprostować jeszcze kilka nieścisłości, jakie zakradły się do artykułu Budowa gmachu Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie w latach 1891—1894. W cytowanym wyżej przypisie autor podaje, że S. I. Wiechow został mianowany kierownikiem BUW od 15 X 1889 r. Otóż M.P. Barsow został zwolniony ze stanowiska bibliotekarza z powodu choroby z dniem 1/12 X 1888 r. *®, wówczas to mianowano na jego miejsce S. I. Wiecho wa od 15/27 X 1888 r. ^sl Wynagrodzenie zaś Wiechowa jako pełniącego obowiązki profesora zwyczajnego wynosiło dodatkowo 1000 rubli rocznie, a nie jak to podaje Autor 100 Daty dzienne mimo zapowiedzi nie są jednolicie podawane, a i te, które Autor podał w przeoczeniu na kalendarz gregoriański, nie we wszystkich wypadkach są prawidłowo obliczone. Tak np. M. P. Barsow zmarł 23 XI 1889 r. według starego stylu, a więc 5 XII a nie 15 XII, zaś datą prośby skierowanej przez Zarząd UW do Apuchtina w sprawie wyasygnowania 200 000 rubli nie może być 5 II 1888, skoro Wiechow podaje 19 II 1888 r. i to według kalendarza juliańskiego.

B-ka Uniw. Warsz.    Edwurd Stańczak

ODPOWIEDŹ AUTORA

Ucieszyłem się niezmiernie, gdy wręczono mi uzupełnienia Kol. E. Stańczaka do mego artykułu pisanego w 1957 r. o Budowie gmachu Biblioteki Uniwersytetu w Warszawie w latach 1891—1894. Pomyślałem sobie: „No, cel osiągnięty, nareszcie zeiwana została zmowa milczenia o rosyjskim okresie dziejów tego księgozbioru”. I widać zagadnienie okazało się ciekawym, skoro Przegląd Biblioteczny .ponownie użycza mu swoich łamów.

Przede wszystkim jednak muszę zwrócić uwagę Polemisty na tytuł mego artykułu, na dwa podstawowe elementy tego tytułu, mianowicie na fakt, że zajmowałem się jedynie samą budową gmachu i że zainteresowania swoje skoncentrowałem na pięcioleciu 1891—1894.

Przy takich (Założeniach oczywiście nie można było rozwodząc się nad żadnym z wielu marginesowo potrąconych problemów, a więc również i nad „analizą proweniencyjną tysięcy tomów” Biblioteki Uniwersyteckiej.

A jeżeli Autor uzupełnień uważa, że nawet w nich nie ma miejsca na analizę czytelnictwa w tej Bibliotece, to tym mniej chyba miejsca

²² Protokoły zasiedanij Sowieta Impieratorskago Warszawskago Uniwiersi-tieta za 1882—1885 g. Warszawa 1886.

*° Warsz. Uniw. lzw. 1889 nr 7 s. 396.

³¹    Tamże 1889 nr 7 s. 398.

³²    Tamże 1894 nr 1 s. 140.*