5032124881

Pod koniec 2012 r. została wydana książka pt. „Czynnik ludzki w operacjach lotniczych. Człowiek, możliwości i ograniczenia - uwarunkowania psychofizjologiczne”, którą napisałem (80% udziału własnego) wraz pilotem liniowym, kapitanem PLL LOT dr inż. T.Smoliczem (20%). Podczas pisania tej książki pojawił się problem, który jeden z recenzentów czytając pierwotną wersję książki opisał następująco: „Książka napisana jest fachowym hermetycznym językiem, co czyni, iż jest trudny do zrozumienia dla osób nie mających przygotowania naukowego, niemniej zasadne jest jej opublikowanie”. Należy nadmienić, że język fizjologów, psychologów, pilotów, lekarzy, inżynierów są językami wyjątkowo nieprzystępnymi dla przeciętnego czytelnika. Z jednej strony można się narazić na zarzut użycia języka zbyt prostego, niefachowego, infantylnego, który zostanie skrytykowany przez środowisko naukowców, a z drugiej strony - na użycie języka zamkniętego, z tabelami, wykresami, skomplikowaną statystyką - metajęzyka, który skrytykują niewtajemniczeni. Dlatego też dokonałem po tej sugestii poprawek i napisałem książkę, z której mogą korzystać praktycy. Jest ona z założenia uzupełnieniem mojej książki pt. „Ryzyko i stres w lotnictwie sportowym”. W psychologii amerykańskiej książki tego typu są zaliczane do dorobku naukowego.

1.7    Podsumowanie

Mój dorobek naukowy od obrony rozprawy doktorskiej (2003) obejmuje cztery monografie: Granice Ryzyka. Paradygmat psychologiczny (Kraków, 2008), Ryzyko i stres w lotnictwie sportowym (Warszawa, 2010), Kwestionariusz Poczucia Ryzyka (Warszawa 2010) -wspólnie z M.Plopą oraz Czynnik ludzki w operacjach lotniczych. Człowiek, możliwości i ograniczenia uwarunkowania psychofizjologiczne (Kosowizna 2012) - wspólnie z M.Smoliczem. Opublikowałam 27 artykułów (w tym 4 z listy JCR i 2 z listy ERIH) w specjalistycznych czasopismach naukowych oraz 8 rozdziałów w pracach zbiorowych.

Moje zainteresowania naukowe obejmują głownie badania osób uprawiających sporty wysokiego ryzyka (sporty lotnicze, skoki na bunglee, wyprawy wysokogórskie). Angażowanie się młodych osób w sytuacje ryzykowne jest przez wielu traktowane jako szansa na rozwój, przekraczanie granic czy próbę pokonywania własnych słabości. Celem podjętej przeze mnie problematyki jest ukazanie pozytywnych stron funkcjonowania człowieka, a to wpisuje się od pewnego czasu w nowy nurt psychologii tzw. psychologii pozytywnej.

1.8    Tytuł osiągnięcia naukowego: cykl publikacji pt. „Ryzyko i stres w wybranych dyscyplinach sportów wysokiego ryzyka”:

1.    Makarowski, R., Plopa, M.(2008). Temperament a style radzenia sobie ze stresem u seniorów i juniorów Szybowcowych Mistrzostw Polski w 2008 r. Polskie Forum Psychologiczne, 2010, 15(2), 35-48,

2.    Makarowski, R., Leszczyńska, A., Plopa, M., Marszałł, M., (2011). Weryfikacja teorii dążenia unikania N.E.Millera podczas wyprawy na Kilimandżaro. W: M. Plopa

10