Niektóre typy sieci Bravais mają kilka specificznych wariantów. Na przykład modyfikacją zwykłej sieci regularnej (j.ang. simple cubic oznaczanej jako sc) jest wariant z dodatkowym węzłem w środku sześcianu. Jest to tzw. sieć regularna centrowana wewnętrznie (j.ang. body centered cubic oznaczanej skrótem bcc). Innym wariantem jest natomiast sieć z węzłami na każdej płaszczyźnie sześcianu, która jest nazywana siecią regularną powierzchniowo centrowaną (j.ang. face centered cubic w skrótcie oznaczanej jako fcc).
Każdą z sieci w dowolnym wymiarze charakteruzuje liczba koordynacyjna, tzn. liczba najbliżej położonych węzłów sąsiednich. Przykładowo liczba koordynacyjna dla struktury sc wynosi 6, dla sieci fcc odpowiednio 8, zaś dla sieci bcc 12. Ponadto można też określić wsółczynnik upakowania. Współczynnik ten określa iloraz objętości kul (o maksymalnym dopuszczalnym promieniu) umieszczonych w węzłach komórki elementarnej do objętości tej komórki. W komórce sieci sc promienie takich kul mogą mieć maksymalny promień wynoszący R — |. Każda z ośmiu kul jest tylko w jednej ósmej części zawarta w komórce elementranej, dlatego stopień upakowania jest równy a = 8 | ^^/a3 = ^ | = f • Stopień upakowania wynosi więc nieco ponad 50 %.
Struktura heksagonalna gęstego upakowania hep (j. ang. hexagonal close packing).
Jako inny i pouczający przykład wyznaczania współczynnika upakowania rozpatrzmy wariant sieci heksagonalnej, w której na połowie wysokości pomiędzy płaszczyzną dolną i górną znajdują się trzy dodatkowe węzły. Taka struktura hep zilustrowana na powyższym rysunku charakteryzuje się ponadto taką wysokością c, żeby upakowanie sieci było maksymalne. Warunki te
5