64
P. Wach
Ponieważ zgodnie ze wzorem (13) h i m są względnie pierwsze, dlatego:
Stąd dla: h parzystego r = m,
h nieparzystego r = 2m. (15)
Bardzo istotny, z punktu widzenia spektrum wytwarzanych harmonicznych przepływu, jest iloraz w/r, który określa, ile powtórzeń fragmentu o r nawiasach zawiera całe uzwojenie. Na podstawie (5) i (15) można stwierdzić, że iloraz ten jest równy
w Qc NWD( 2 m, h) r u 2 m
w p
r “ h / NWD(2m,h)
Iloraz ten określa najniższą harmoniczną przepływu wytwarzaną przez uzwojenia ułamkowe i pokazuje, że jest ona podzielnikiem liczby par biegunów p. Występuje więc tak zwana „podharmoniczna”, ale jest to oczywiście podharmoniczna w odniesieniu do harmonicznej podstawowej /? = /?, a nie w odniesieniu do pierwszej harmonicznej przepływu p= 1. Oznaczmy ją jako
Na podstawie wzorów (16) i (17) można więc określić rząd najniższej harmonicznej przepływu wytwarzanej przez uzwojenia ułamkowe:
dla h parzystego: dla h nieparzystego:
Ponieważ liczby m i h są względnie pierwsze, to odnośnie do spektrum harmonicznych przepływu można wyciągnąć dalsze wnioski. Badając cechę symetrii budowy pasma fazowego, obok (14) rozpatrzmy powtarzalność pasma dla połowy jego rozpiętości, to znaczy:
r /i/(modm) = 0 . (19)
Jego rozwiązanie: r =-, wobec braku wspólnych podzielników m i h, daje
NWD(m, h)
wynik:
r =m , (20)
zarówno dla h parzystego jak i nieparzystego.
Porównując to z rezultatami (15) można stwierdzić, że dla h nieparzystego pasmo posiada cechę antysymetrii w obrębie fragmentu uzwojenia obejmującego r segmentów. Oznacza to, że dla h nieparzystego