5169915564

29

gdzie krzywa dla 40 m głębokości okazywała aż 3 wierzchołki (czerwiec — sierpień — październik), z których najwyższy był w sierpniu¹),

Proste uwarstwienie termiczne mamy od kwietnia do listopada, odwrotne — w styczniu i lutym. Przejście wiosenne z odwrotnego uwarstwienia w proste odbywa się w marcu; jesienne—w grudniu. Okres lata o prostem uwarstwieniu i temperaturach dla wód powierzchniowych powyżej 8 trwa od maja do października; okres zimy obejmuje styczeń, luty; wiosny— marzec, kwiecień; jesieni—listopad, grudzień.

Przebieg krzywej ilustrującej wszystkie pomiary (wykres 3) bardzo dobitnie wskazuje w okresie lata na kolejność wpływów oceanicznych, których efektem były gwałtowne zwyżki termiczne w warstwie 40 m głębokości (21,VII; 10,VIII; 20,VIII; 6,IX; 15,IX—21,IX; 30,IX—5,X), spowodowane prądem naprowadzającym wierzchnie nagrzane wody od zachodu. Wpływy te zmieniają się z wpływami kontynentalnemi, obniżają-cemi temperaturę w głębokości 40 m w następstwie prądu, unoszącego ku zachodowi wody powierzchniowe, a spodem podsuwającego na nasz punkt termiczny zimne wody głębinowe

(15,VII; 25.VII—5,VIII; 16,VIII; 25,VIII—9,IX; 10,X).

owama po

Wykres ten wymownie ilustruje, jak bardzo czuły jest punkt termiczny przy Helu, leżący w pobliżu rezerwoaru zimnych głębokich wód Zatoki Gdańskiej, dla z

Bałtyku,

ziomych ruchów w warstwach

Rok 1 9 3 3,—-W roku 1933 minimum termiczne dla wód powierzchniowych przy Helu przypada normalnie na luty i wynosi w średniem miesięcznem obliczeniu 0,8°; zaś dla głębokości 40 m—w marcu przy temperaturze 1,5", Minimalną dla całego

roku temperaturę 0,1" obserwowano na powierzchni 28,11,33,

?sięczne maksymum widzimy w sierpniu i wynosi ono 18,0", nieznacznie (zaledwie o 0,2°) przewyższając średnią lipca. Amplituda między najcieplejszym i najzimniejszym miesiącem wynosi dla 0 m—17,2°; dla 10 m—16,9°; dla 20 m—15,5°; dla 30 m—12,7°; dla 40 m—11,5°.

Przebieg krzywej miesięcznej dla wód powierzchniowych normalny, jcdnowierzchołkowy, z minimum w lutym i maksymum

B Z pomiarów termicznych Bałtyku, cz, IV., 1, c\, p, 161,