5192604630

Davidson jednak przeciwstawia się temu poglądowi na poziomie ontologicznym, choć pozostaje mu przyjazny na poziomie opisu zdarzeń. Podstawowym argumentem Davidsona jest argument z aktywności podmiotu. Po przechyleniu flakonu królowa nic już więcej nie robi - przechyliwszy flakon, zrobiła dokładnie to, co wystarczyło dla zabicia króla. Po przechyleniu flakonu królowa mogłaby nawet umrzeć, a król i tak by zmarł. Jeżeli więc w tym ciągu zdarzeń jest działanie, to jest nim to zdarzenie, w którym królowa wykazuje się jakąś aktywnością. W tym wypadku jest to przechylenie flakonika. Davidson twierdzi, że działania są ruchami ciała:

Nasze działania podstawowe - te. których nie wykonujemy za pomocą innych działań, same ruchy ciała - są wszystkimi działaniami, które istnieją. Nigdy nie robimy nic poza ruszaniem naszych ciał: reszta zależy od świata¹.

Jednym z pierwszych krytyków Davidsona był Goldman, który zaproponował radykalnie odmienny sposób indywiduacji działań. On również uznaje działania za zdarzenia, korzysta jednak z odmiennej koncepcji zdarzeń Kima², według której zdarzenie polega na egzemplifikacji pewnej własności w pewnym czasie. Goldman proponuje by działania rozumieć jako egzemplifikowanie własności czynowych przez sprawcę w określonym czasie. Własności czynowe to takie własności jak - pozostając przy powyższym przykładzie - przechylanie flakonu, przechylanie flakonu z trucizną, wlewanie trucizny do ucha, wlewanie trucizny do ucha króla czy zabijanie króla. Goldman proponuje jasną zasadę indywiduacji działań: dwa działania są tożsame wtedy i tylko wtedy, gdy są egzemplifikowaniem tej samej własności czynowej w tym samym czasie przez tego samego sprawcę. W omawianym wypadku mamy do czynienia przynajmniej z pięcioma różnymi działaniami królowej, odnotowanymi w następujących zdaniach:

(2)    Królowa przechyliła flakon.

(5)    Królowa przechyliła flakon z trucizną.

(6)    Królowa wlała truciznę do ucha.

(3)    Królowa wlała truciznę do ucha króla.

5

1

   Davidson D., Agency [w:] tegoż, Essays on Actions and Events, Oxford: Clarendon Press, 1980. s. 59.

2

   Por. Kim J„ Events as Property Exemplifications, [w:] M. Brand and D. Walton (red.), Action Theory. Boston: Reidel, 1976, s. 159-177.