5192604970

4.    Polski kryzys me spowodował pozytywnych procesów adaptacyjnych. czegc dowodem jest przyjęcie strateg:: przywracania struktur przedkryzysowych. Dominowały adaptacje negatywne. polegające na ograniczaniu produkcji w obliczu braku dostaw zaopatrzeniowych. ograniczaniu inwestycji w obliczu załamania sie produkcji i dażenia dc utrzymywania aawnegc poziomu spożycia. W niewielkim stopniu poszukiwano aktywnych sposobów pokonania trudności gospodarczych, przy czym sektor prywatny osiągnął w tej mierze znaczniejsze sukcesy . Przyczyn należy upatrywać w niezdolności władzy do formułownia nowych strategii rozwoju w nowych. niezwykle trudnych warunkach społeczno-po1 ityczno-gospodarczych strateg:: bezwzględnie wymagających radykalnej przebudowy systemu cc. i: tycznego.

5.    Strategie pokonywania kryzysu były strategiami skrajnie egalitarnymi o wyraźnych skutkach antymotywacyjnych. Skutki te odzwierciedliły sie w postawach społecznych oraz w nikłych efektach produkcyjnych przedsiębiorstw w fazie odbudowy gospodarki.

6.    Analiza sfery realnej w okresie kryzysu w znacznej mierze (o ile było to możliwe z uwagi na jej dość wąski zakres) potwierdza wcześniejsze rozważania teoretyczne dotyczące mechanizmów rozwoju regionów i rozwoju regionalnego w tradycyjnej gospodarce socjalistycznej. Gospodarka polska w dalszym ciągu jest tożsama z modelem tradycyjnym, czemu nie zapobiegły próby cząstkowych reform.