5192604979

141

przemysłów ciężkich do krajów rozwijających sie, przy stałym czerpaniu korzyści z importu surowców z tych krajów. W wymiarze krajowym obserwuje sie ograniczenie produkcji, zatrudnienia i inwestycji w przemysłach surowcowych, hutnictwie żelaza, przemyśle włókienniczym i stoczniowym, możliwe do przeprowadzenia właśnie dzięki temu transferowi. W wymiarze regionalnym następuję załamanie sie dotychczasowych korzystnych tendencji rozwoju tych regionów, które były zdominowane przez przemysły zanikające, ze wszystkimi konsekwencjami stad wynikającymi dla struktur społecznych i poziomu życia ludności.

Stagnacji i regresowi w jednych dziedzinach towarzyszy wzrost i postęp w innych. Działami progresywnymi sa te sfery gospodarowania, które oparte sa. na nowych technologiach: elektronice, informatyce, biotechnologii, a także na nowoczesnym sektorze usług bankowych, konsultacyjnych, informacyjnych (por. J. Lambooy, 1986).

W. Stóhr (1987, s. 189) daje następujący syntetyczny obraz przekształceń struktur regionalnych:

"Do lat 1970-tych problem regionalny w większości krajów polegał na istnieniu z jednej strony obszarów wysoko rozwiniętych (rdzeni), z nadkoncentracja ludności i działalności gospodarczej oraz z wysokimi (ilościowo) wskaźnikami poziomu rozwoju, a z drugiej strony obszarów słabiej rozwiniętych (peryferyjnych), z niewielka gęstością zaludnienia, brakiem przemysłu i niskimi (ilościowo) wskaźnikami poziomu rozwoju. Jednak, po 'światowym kryzysie gospodarczym' z lat 1970-tych w większości krajów uprzemysłowionych rozwój regionalny przybrał postać rozwoju trójbiegunowego. Istnieją wiec:

-    regiony wysoko innowacyjne:    niektóre obszary zurba

nizowane. obszary 'pasa słońca' lub 'pasa gór' o atrakcyjnych cechach środowiska naturalnego, obszary wokół centrów naukowych; podstawa rozwoju sa endogenne czynniki związane z wysoka technologia;

- 'stare' okręgi przemysłowe, pochodzące głównie z okresu pierwszej rewolucji przemysłowej (lub,    w krajach rozwijających sie. z pierwotnej Industrie-