169
Poświeciliśmy tok wiele uwagi projektowi perspektywicznego planu przestrzennego zagospodarowanie kraj u, ponieważ jest to główny dokument określający stanowisko odainistracj i państwowej w odniesieniu do przestrzennych uwarunkować rozwoju i jego regionalnej struktury; Od zespołów opracowujących długofalowe strategie należy wymagać stałego, aktywnego, twórczego (i krytycznego) analizowania bieżących doświadczeń. Wyników takiej aktywności nie widać w omawianym dokumencie. Stawia to pod znakiem zapytania zdolność obecnych struktur instytucjonalnych i ich kadr do formułowania programów reform rzeczywistych, nie zaś pozornych. Ten właśnie czynnik, instytucjonalno-osobowy, zwiększa prawdopodobieństwo wariantu pesymistycznego.
Urzeczywistnienie wariantu pesymistycznego bedzie prowadziło do następującego kształtu społeczno-gospodarczej mapy Polski:
ł. Pogłębi sie petryfikacja działowo-ga/eziowych struktur polskiej gospodarki, ze wszystkimi konsekwencjami tego f&ctu. dla gospodarki przestrzennej i rozwoju regionalnego, takich jak:
- dalsza koncentracja działalności gospodarczej w i-
stniejacych aglomeracjach. szczególnie zaś w konurba-cji Górnośląskiej, aż do osiągnięcia całkowitej
niewydolności funkcjonalnej tego regionu, z bardzo negatywnymi konsekwencjami dla całej gospodaki narodowe j ;
- postępującą niewydolność systemu osadniczego w zakresie zaspokajania potrzeb społecznych, a także potrzeb sfery produkcyjnej w zakresie reprodukcji siły roboczej (brak rak do pracy, dojazdy do pracy, niepełne wykorzystanie majątku produkcyjnego), najbardziej odczuwalne w wielkich aglomeracjach;
- postępującą degradacja środowiska przyrodniczego, wynikająca z dalszej koncentracji przemysłów brudnych1'