Istotne jest to. Że logika funkcjonowania tak opisanej gospodarki nie pozwala na dokonywanie cząstkowych zmian przez wprowadzanie odcinkowych rozwiązań systemowych. Rozwiązania takie zostana bowiem zmienione przez warunki funkcjonowania całego systemu i dostosowane do jego generalnych zasad. Jest to wniosek, który z omawianej pracy można wysnuć w sposób pośredni. J. Kornai potwierdza explicite to rozumowanie w swojej kolejnej pracy (J. Kornai. 1906), w której zajmuje sie krytyczna analiza procesu reformowania gospodarki węgierskiej. Dc zagadnień reformy wrócimy w ostatniej części pracy.
Powyższe tezy J. Kornai'a w bezpośredni sposób odnoszą sie do nietypowej sytuacji społeczno-ekonomicznej, jaka jest głębokie załamanie gospodarcze i utracenie zdolności do stworzenia możliwości dla dalszego rozwoju. a wiec do sytuacji kryzysowej. W świetle teorii Kornai’a załamanie to jest szczególnym zaostrzeniem ograniczenia podażowego, polegającym na zwiększeniu zasięgu oraz głębokości niedoboru. Zaostrzenie to - w przypadku gospodarki polskiej - jest wynikiem splotu wielu znanych niekorzystnych czynników, tak wewnętrznych jak i zewnętrznych, jak również uwarunkowań systemowo-instytucj ona lnych.
Związek teorii J. Kornai’a z problematyka reformy gospodarczej jest równie bezpośredni. Pisze on w zakończeniu swej pracy. że książką nie dostarcza konkretnych propozycji. Jedynymi pozytywnymi propozycjami autora sa te. które implicite sa zawarte we wskazywaniu no negatywne cechy, gospodarki i na ich instytucjonalne uwarunkowania.
J. Kornai upatruje przyczyn wadliwego funkcjonowania gospodarki właśnie w sferze instytucjonalnej. Co wiecej. wyraża przeświadczenie, że przyjęte rozwiązania systemowe mogą ulegać ewolucji:
"Warunki instytucjonalne, reguły postępowania i prawidłowości wywołujące zjawiska opisywane w tej książce nie sa dane z zewnątrz i raz na zawsze. Węgierska re-