52
Generalny obraz zależności jest podobny: system zcentralizowany w swej istocie pozostał niezmieniony, a nawet, w odniesieniu do układu terytorialnego można mówić o jego silniejszym uzależnieniu od Centrum, co było wynikiem zmniejszenia obszaru. a wiec i potencjału województw, wzmocnienia roli PZPR w zarządzaniu terenem (powoływanie pierwszych sekretarzy wojewódzkich na funkcje przewodniczących WRN) oraz przekazania przemysłu terenowego pod zarzad centralny..
Lata siedemdziesiąte przyniosły jednak nowe zjawisko: wzrost roli tzw. grup nacisku, związanych z przemysłem wydobywczym i ciężkim (głównie hutnictwem). Z punktu widzenia naszych rozważań istotne sa regionalne związki tych grup. Reprezentowały one interes władzy niektórych tylko regionów, głównie zaś Górnego Slaska i Zagłębia. Stad też pojawienie sie na powyższym schemacie zwrotnych sprzężeń od P i T do C -jednak sprzężeń słabych, reprezentujących nie zależności powszechne. lecz ograniczone do bezpośredniego oddziaływania na decyzje Centrum niektórych tylko branż i niektórych tylko regionów. Sprzężenia te można określić mianem patologicznych, były one bowiem oparte na pozaformalnych środkach oddziaływania.
W 1982 roku zapoczątkowano przeobrażanie systemu zarządzania i planowania. Zmiany wprowadziły nowy układ zależności :
Zanikowi uległo bezpośrednie podporządkowanie jednostek układu P względem Centrum. Narzędzia władcze zastąpiono (przynajmniej w części) narzędziami ekonomicznymi (por. M. Kulesza, 1987, s. 47). Przedsiębiorstwa uzyskały pewna