5194416802

Transport drogowy

Rozpoznanie ładunku, sprawdzenie możliwości przewozowych oraz dobór pojazdów są pierwszymi czynnościami, od których trzeba rozpocząć analizę zagadnienia, jakim jest przewóz elektrowni wiatrowych. Przedsiębiorstwo zainteresowane takim zleceniem powinno być w stanie przewieźć chociaż połowę elementów jednej wieży, w tym również największe i najcięższe elementy. Przewóz pozostałej części elementów można zlecić innym przedsiębiorstwom transportowym.

Następnie należy szczegółowo opracować optymalną trasę przejazdu. W procesie planowania trasy zwraca się uwagę na szerokość dróg, znaki i słupy przy drogach, wysokość i szerokość przejazdów pod wiaduktami i mostami, ronda, dozwolony nacisk pojazdu na nawierzchnię itd. Czasem odległość między punktem odbioru a przeznaczenia wynosi 100 km, ale dla przetransportowania danego elementu trzeba pokonać np. 300 km, bo konieczna jest jazda okrężną trasą. Uwarunkowane jest to wysokością wiaduktów i mostów (przeciętny most w Polsce ma prześwit 4,5 m), promieniem zakrętów dróg, trakcjami elektrycznymi, złym stanem dróg itp. Transporty muszą omijać odcinki remontowane. Często także pojawia się konieczność usuwania przeszkód drogowych takich jak np. znaki drogowe. Kolejnym problemem są ronda budowane w systemie dróg krajowych oraz azyle dla pieszych, czy wysepki na możliwej trasie przejazdu, z wbudowanymi na stałe znakami drogowymi. Brakuje również szybkiej informacji o nośności i wysokości mostów i wiaduktów, wysokości estakad, o ograniczeniach na poszczególnych drogach. W rezultacie napotkanych utrudnień finalny odbiorca płaci więcej za transport i wydłuża się czas operacji przewozu. Ryc. 1 przedstawia przykład transportu drogowego elementu elektrowni wiatrowej [9].

Transport kolejowy

W transporcie kolejowym ładunki ponadnormatywne to takie, których nie można przewieźć bez naruszania skrajni, liczonej od torowiska. Są to semafory, budki dróżnika, znaki, nastawnie, krawędzie mostów itp. Na kolei najważniejsza jest wspomniana skrajnia. Specjalistyczne wagony przyjmują znacznie większy ciężar niż środki transportu drogowego. Mają one tyle osi, że rozkład obciążenia na torowisko jest do przyjęcia. Problemem staje się jednak długość wagonu z ładunkiem ponadgabary-towym (np. z generatorem ma on w sumie 70 m i nie zawsze mieści się na lukach torowiska [3]).

Przewozy ładunków nadzwyczajnych odbywają się w oparciu o rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 28 stycznia 2000 r. Przewóz musi być precyzyjnie przemyślany i przygotowany. Często przygotowanie takiego przewozu trwa kilka tygodni. Kolejowe przewozy ponadgabarytowe i nadzwyczajne, ze względu na swój kształt, roz-

wymagają nie tylko specjalistycznych wagonów, ale także specjalnych przygotowań organizacyjnych i logistycznych.

Organizując transport, trzeba pomyśleć o dobraniu odpowiedniej trasy, specjalistycznym zestawie przewozowym, opracowaniu projektu załadunku i mocowania. Niezbędne są zezwolenia transportowe i ubezpieczenie ładunku. Nadawca nadzwyczajnej przesyłki powinien zawiadomić kolej co najmniej 30 dni przed jej nadaniem, a w komunikacji międzynarodowej - co najmniej 60 dni. Przed przyjęciem do przewozu przesyłki kolej sprawdza (w obecności nadawcy), czy jest ona prawidłowo załadowana, umocowana i zabezpieczona. Ryc. 2 przedstawia transport kolejowy turbiny energetycznej [4],