Ch. Buhler dokonała następującego podziału zabaw: zabawy funkcjonalne ( manipulowanie przedmiotami, pluskania w wodzie, gaworzenie, bazgroty, nakręcanie bąków lub innych mechanicznych zabawek, przenoszenie różnych rzeczy z miejsca na miejsce i inne), zabawy fikcyjne (w role), zabawy receptywne (oglądanie obrazków, słuchanie wierszy, opowiadań) oraz zabawy konstrukcyjne, których efektem jest określony wytwór |7 s. 1591 -
J. Piaget kolejnym fazom rozwoju umysłowego dziecka przypisuje niektóre rodzaje zabaw. Uważa na przykład, iż faza inteligencji sensoryczno-motorycznej charakterystyczna dla dzieci od 0-2 roku życia dotyczy manipulowania przedmiotami oraz badania skutków zmian wywołanych ruchami i gestami, które doprowadziły do interesującego wyniku, a więc zabaw eks-ploratywnych | 47 s. 16—171 . Z okresem wczesnego dzieciństwa (2-7 lat) wiąże J. Piaget postać myślenia intuicyjnego, które jest przedłużeniem myślenia sensoryczno-motorycznego z okresu wcześniejszego. Doświadczenie i koordynacje sensomo-toryczne w okresie wczesnego dzieciństwa są jednak odtwarzane czy antycypowane dzięki wyrażeniom 147 s. 291 . Zatem wg J. Piageta zabawy eksploratywne są charakterystyczne dla dzieci młodszych i w,wieku 5 lat nie są już typowe. Występujące w wieku 2-7 lat myślenie egocentryczne w czystej postaci przejawia się zdaniem autora w zabawach symbolicznych -wyobraźni i naśladownictwie|47 s. 26|.
M. Donaldson podjęła dyskusję z J. Piagetem dotyczącą zakresu i rozwoju znaczenia egocentryzmu we wczesnym dzieciństwie. W ogólnej konkluzji autorka stwierdziła, że zdolności do decentracji czy też zdolności wczucia się w punkt widzenia innej osoby nie są u dzieci w wieku przedszkolnym tak ograniczone, jak przez wiele lat utrzymywał Piaget 11 5a s.36|.
Twierdzenie Piageta dotyczące egocentryzmu zostało zakwestionowane przez M. Hugesa, który dowiódł w swych badaniach, że dzieci badane przez Piageta nie rozumiały dobrze instrukcji motywów i intencji postaci występujących w zadaniu' kierowanym do dzieci |15a s. 26|.
2b