w spoczynku. Odkrywają więc niektóre najprostsze zjawiska, które w nauce należą do:
- statyki (nauka o zjawiskach równowagi sił) np. zabawa
dźwig Lem, „
- kinematyki (nauki badającej ruchy ciał niezależnie od ich przyczyny), np. zabawa z podrzucaniem i spuszczaniem piłeczki - demonstracja ruchów opóźnionych i przyspieszonych,
- dynamiki (nauki badającej przyczyny zmiany ruchu ciał), np. w jaki sposób przewieźć pajacyka. w aucie, aby się nie przewrócił.
Drugą grupę stanowią zabawy, w których dzieci poznają zjawiska termodynamiki (zmiany stanów skupienia pod wpływem ciepła i ciśnienia), np. topnienie śniegu, zamarzanie, zabawy lodem.
Do trzeciej grupy można zaliczyć te zabawy, w których dzieci poznają nieznane zjawiska z zakresu optyki i akustyki. Np. z grupy zabaw optycznych promieniowanie widzialne, wyczuwalne zmysłem wzroku, podobnie zabawy z lustrem - puszczanie zajączków. Z grupy zjawisk akustycznych tony, dźwięki, szmery, np. różne dźwięki instrumentów. Dzieci wywołują dźwięki uderzaniem jednych przedmiotów o inne, bawią się echem itp.
Grupa czwarta to zabawy związane z poznawaniem zjawisk elektryczności i magnetyzmu, np. zabawa magnesem, świecenie żarówki.
W grupie piątej znajdują się zabawy, w których dzieci badają właściwości ciał stałych (np. sprężystość), cieczy (np. przekazywanie drgań na coraz dalsze cząstki ośrodka -rzucanie do wody kamieni różnej wielkości).
Dzieci poznają więc zjawiska dostrzegalne zmysłowo, którymi zajmują się różne działy fizyki.
Jakkolwiek zebrany materiał nie zawarł innych rodzajów zabaw, to jednak w praktyce obserwuje się też zabawy polegające na badaniu właściwości organizmów żywych, np. badanie budowy kwiatów czy też poznawanie przyczyn i skutków pod-
56