5282744222

189

dność tego elementu dla życia wymoczków oraz ich wybitny chemotropizm tlenowy w następującem doświadczeniu: Kapilarkę wysokości 6 cm. i średnicy około 1 mm. wypełniałem cieczą z wymoczkami. Po zamknięciu kapilarki bardzo cienkim gumowym korkiem, pod nim wytwarzał się maleńki pęcherzyk powietrza. Ujście kapilarki wraz z korkiem zalewałem parafiną. Pęcherzyk powietrza przez odwracanie rurki był doprowadzony do połowy wysokości kapilarki. Następnie kapilarkę układałem w pozycyi poziomej. Już po 10 minutach wszystkie wymoczki układają się i dążą, tłocząc, się do zajęcia najbliższego stanowiska dookoła pęcherzyka, tworząc zwartą masę. Gdy przesuwamy pęcherzyk powietrza — wymoczki dążą za nim.

Pozostała ciecz nie posiada zupełnie wymoczków. W miarę zużytkowania tlenu z cienkiej warstwy nasyconej tlenem, tlen z pęcherzyka dyfunduje do warstwy zewnętrznej i ilość tlenu zawartego w pęcherzyku zmniejsza się stopniowo i dlatego też już po 30 minutach pierścień wymoczków dookoła pęcherzyka rozluźnia się i część wymoczków, nie mogąc wejść w bezpośrednią styczność z warstwą nasyconą tlenem, rozpływa się po cieczy. Po 60 minutach tlen w pęcherzyku widocznie został wyczerpany i wszystkie Paramaecia rozpływają się po cieczy. Po 20 zaś godzinach od początku doświadczenia w kapilarce niema ani jednego żywego wymoczka. W kapilarce zaś kontroli, do której powietrze miało dostęp wolny, wymoczki żyją i dzielą się normalnie.

Obecność zatem tlenu jest warunkiem niezbędnym dla życia wymoczków.

Już z tego a priori możemy wyciągnąć wniosek, że długość życia danej kultury wymoczków w naczyniach zamkniętych

TABLICA I.

	WARUNKI	W ° B •o £	•o o2n wSm C Li		Długośt w	: życia kultury godzinach
		5 *	sc E c	1	2	3	4	średnia
1.	6 cm^3 kultury+0 cm^3powietrza . .	0	10.680	18	24	24		22.0
2.	. -j-2 cm^3 powietrza	400	12.246	108	115	102		101.6
3.	. -j-4 cm^3	800	9.863	160	164	162		162.0
4.	„ -f-6 cm^s	1000	10.125	200	195	230	220	211.2