Rozdział 5
posiąść. Jest oczywiste, że zajęcia te realizuje się metodą seminaryjną, co oznacza aktywną pracę dyplomantów, polegającą przede wszystkim na okresowym referowaniu postępów, omawianiu rozwiązywanych zagadnień i dyskutowaniu w grupie o stosowanych metodach badawczych. Profesorowie prowadzący seminarium winni zadbać o to, by spektrum tematów dyplomowych prowadzonych pod ich kierunkiem nie było zbyt szerokie, tak aby dyplomanci w ramach seminarium mogli znaleźć „wspólny język”. Tego rodzaju spotkania są doskonałą okazją do utrwalania i pogłębiania wiedzy studentów, jednakże stanowią również niepowtarzalną okazją do rozwijania osobowości studentów. Dlatego na treść seminarium powinny składać się częściowo zagadnienia powtórzeniowe, które poprzez dyskusję pozwolą studentom uporządkować wiedzę, jednak dużą część powinny stanowić również zagadnienia metodologiczne, z którymi z reguły dyplomanci wcześniej się nie zetknęli. Im bliżej końca seminarium, tym więcej czasu powinny zajmować zagadnienia bieżące wynikające z realizacji prac uczestników seminarium. Jest to wspaniała okazja do wymiany poglądów pomiędzy dyplomantami i promotorem, ale także w gronie dyplomantów, na kwestie wynikające z realizacji prac lub związane z wynikami wykonanych badań.
Jednak seminarium dyplomowe to nie grupa dyskusyjna, czy też miejsce wymiany poglądów. Podstawowym celem seminarium jest rozwinięcie umiejętności sprawnego posługiwania się metodami pracy naukowej, które pozornie odnoszą się tylko do prac doktorskich i magisterskich, jednak również w odniesieniu do prac inżynierskich część ich ma zastosowanie. Nawet w przypadku prac inżynierskich konieczne jest bowiem poszukiwanie literatury i umiejętność odwoływania się do niej, prowadzenie analizy itp.
Zestawienie literatury i krytyczne jej przeanalizowanie pozwala przystąpić dyplomantom do kolejnego etapu czynności, tj. do doboru i wyboru stosownych metod badawczych. Fakt ten nie pozostaje bez wpływu na dalsze precyzowanie problemów pracy oraz jej założeń konstrukcyjnych określonych, zarówno w planie, jak i szkicu.
66