5409390793

Poszukiwanie i korzystanie z literatury

zamieszczanie całego tekstu, bowiem sprowadziłoby się to do wydruku. Fiszka nie ma pełnić takiego zadania, lecz ma raczej być elementem katalogu, który ułatwia dotarcie do tekstu. Tak więc powinna zawierać pełny opis bibliograficzny wybranego tekstu, żeby później, w trakcie robienia przypisów, jeszcze raz nie szukać w książce wybranego autora wypisanego już wcześniej tekstu, w celu naniesienia dokładnych jego namiarów. Winna też zawierać co najmniej nazwę zbioru, w którym zapisaliśmy ten tekst, aby umożliwić odnalezienie go w komputerze. Lepiej od razu nanieść na fiszkę istotne dane, tj. tytuł dzieła, autora, miejsce i rok wydania, stronę, ewentualnie rozdział, paragraf, itp. Jeśli ktoś pisze swą pracę na podstawie jednego dzieła, to nie ma potrzeby na każdej fiszce podawać pełnego tytułu tego dzieła i jego autora; wtedy stosujemy skróty, (byleby były one dla nas czytelne), jednak taka sytuacja zachodzi wręcz sporadycznie.

Na fiszce warto zachować dość dużo miejsca, aby wystarczyło go na tytuły rozdziałów i podrozdziałów własnej pracy dyplomowej, aby po pewnym czasie dyplomant nie miał wątpliwości, co do miejsca, w którym zamierzał uwzględnić informacje związane z daną fiszką. Dlatego warto zostawić duże marginesy: górny i dolny. Każda fiszka powinna mieć dwa tytuły: ogólny i szczegółowy, adekwatnie do rozdziału i paragrafu, w jakich zamierzamy umieścić dany tekst. Co prawda, nie możemy umieścić tych tytułów od razu przy dokonywaniu wypisu, gdyż będą one owocem późniejszej analizy, ale musi być na nie odpowiednio dużo miejsca. Na fiszkach powinniśmy zamieszczać także własne uwagi nasuwające się nam w trakcie robienia kwerendy. Trzeba te myśli zapisywać na bieżąco, bo potem albo je zapomnimy, albo stracą swą pierwotną oryginalność i trafność.

Wypisywany na kartce tekst nie może być za obszerny, ale i nie za krótki -taki, aby uwzględnił kontekst. Fiszki bowiem muszą zawierać interesujący nas tekst i kontekst, abyśmy mogli z nich wiernie odczytać myśl danego autora i swoje zamiary odnośnie wypisanego tekstu. Jeżeli fiszkę sporządzamy odręcznie przy dokonywaniu wypisu nie możemy żałować papieru. Warto pisać dość dużymi literami, a nie „maczkiem”, pełnymi zdaniami, a nie skrótami. Chodzi bowiem