Determinanty sukcesu wdrożenia systemu ERP w przedsiębiorstwie 29
• usprawnienie procesów biznesowych,
• wzrost chęci współpracy wśród klientów,
■ poprawę struktury kosztów,
■ standaryzację i integrację,
■ wzrost elastyczności,
• globalizację.
Osiągnięcie wyżej wymienionych korzyści jest w bardzo dużym stopniu zależne od efektywności wdrożenia pełnej funkcjonalności systemu, co w praktyce okazuje się być procesem wyjątkowo trudnym. Wymaga on zaangażowania znaczącej ilości zasobów firmy oraz środków finansowych, które są niezbędne do zakupu licencji systemowych, infrastruktury sprzętowej oraz usług wdrożeniowych. Wiele firm podejmujących przedsięwzięcie wdrożeniowe nie osiąga wyznaczonych wcześniej rezultatów w związku z wadliwie przeprowadzoną implementacją. Co więcej, w części przypadków nieudanego wdrożenia cały proces kończy się całkowitym wycofaniem się z wprowadzenia systemu do organizacji [P. Soja 2009, s. 25ÓJ.
W procesie wdrożenia systemów typu ERP występują trzy główne zainteresowane strony, zamawiający system, dostawca programu oraz firma wdrożeniowa. Na pierwszy rzut oka jedynym zadaniem przedsiębiorstwa zamawiającego oprogramowanie jest dostarczenie środków potrzebnych na sfinansowanie całego przedsięwzięcia. Jednak bez czynnego udziału i ścisłej współpracy wszystkich trzech stron wdrożenia powodzenie całego przedsięwzięcia jest niemożliwe. Zadania, z których złożony jest proces wdrożenia powinny zostać odpowiednio podzielone na część strategiczną, operacyjną oraz wykonawczą pomiędzy poszczególne grupy zarządzające odpowiedzialne za przedsięwzięcie. W literaturze z zakresu metodyki wdrożeń zintegrowanych systemów informatycznych zarządzania wyróżnia się trzy grupy odpowiedzialne za udane wdrożenie [A. Dudka 2011, s. 39 i nast.]:
1. Komitet sterujący (ang. steeńng commitee) - komórka, która powinna składać się z kierownika projektu ze strony firmy wdrożeniowej, czołowego informatyka firmy wdrażającej program oraz przedstawicieli praktycznych użytkowników systemu pod kierownictwem prezesa bądź sponsora projektu. Do jego zadań należy cykliczne omawianie poczynionych w projekcie postępów oraz bieżące rozwiązywanie pojawiających się przeszkód i problemów, które mogą zagrażać realizacji przedsięwzięcia. Liczebność komitetu sterującego należy ograniczyć do minimum ze względu na zwiększenie szybkości procesu podejmowania decyzji.
2. Komitet wykonawczy (ang. core teem) - w jego skład wchodzić powinni przedstawiciele działów przedsiębiorstwa, które mają zostać objęte procesem wdrażania systemu ERP, informatycy oraz ewentualnie przedstawiciele kluczowych użytkowników systemu. Z zasady powinny to być osoby, które posiadają rozległą wiedzę dotyczącą odbywających się w przedsiębiorstwie procesów biznesowych. Osobą dowodzącą w tej jednostce wdrożeniowej powinien być kierownik projektu. Komitet wykonawczy ma za zadanie dopilnowanie terminarza wdrożeniowego, wspieranie w rozwiązywaniu pojawiających się problemów merytorycznych i związanych z infrastrukturą sprzętową, a także sygnalizowanie poważnych komplikacji komitetowi sterującemu.