5439979057

282

PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY

Nr 9

nią dla warunków danego przejazdu odległość, od przejazdu w stronę, z której zbliża się pociąg.

Końcowe złącza izolowanych odcinków umieszcza się za przejazdem, licząc w kierunku biegu pociągu, aby sygnał wolnej drogi powstał dopiero wtedy, gdy ostatnia oś pociągu minie przejazd.

W tym przypadku obwody prądu dla żarówek, czy to czerwonego, czy białego światła, a także obwody prądów dla dzwonków i aparatów błyskowych są zależne od kontaktów przekaźników torowych. Żadnych dodatkowych urządzeń instalacja nie posiada. Bierne kontakty przekaźników torowych (zwarte, gdy kotwica przekaźnika opadła), włączone w obwód dzwonka, są połączone równolegle, tak że opadnięcie kotwicy któregokolwiek przekaźnika torowego powoduje jego uruchomienie (rys. 15).

W ten sam sposób wyłącza się światło białe, a włącza czerwone.

Instalacja dla linji jednotorowej, oprócz 2 jednakowej długości długich izolowanych odcinków torowych, rozciągniętych w obie strony od przejazdu, posiada jeszcze w środku między niemi na samym przejeździe trzeci krótki izolowany odcinek torowy, o długości jednej szyny (rys. 16).

Oprócz 2 przekaźników torowych, należących do długich odcinków, w skład instalacji wchodzą jeszcze:

a)    1 lub 2 przekaźniki odłączające,

b)    przekaźnik sygnałowy.

Instalacja z 1 przekaźnikiem odłączającym pracuje dobrze, o ile pociągi lub pojedyncze wagony motorowe, drezyny i t. p., chodzące po danej linji, są dłuższe od

środkowego odcinka (mają dłuższe od niego rozstawienie skrajnej osi).

Wtedy sygnalizacja po przejściu pociągu powraca do stanu normalnego, to jest sygnalizuje światłem białem wolną drogę przez przejazd, gdy ostatnia oś taboru zejdzie z długiego odcinka przed przejazdem, licząc w kierunku ruchu pociągu.

W przypadku wagonu motorowego lub lokomotywy albo drezyny o rozstawieniu osi skrajnych mniejszem od długości odcinka środkowego, instalacja wróciłaby wprawdzie na chwilę do stanu normalnego, gdy ostatnia oś taboru zeszła z drugiego odcinka, ale zaraz po wejściu pierwszej osi taboru na długi odcinek, znajdujący się za przejazdem, spo-wrotem sygnalizowałaby niepotrzebnie przejazd wzbroniony czerwonem światłem, aż do całkowitego opuszczenia przez osie taboru drugiego, długiego odcinka torowego. Aby uniknąć tego rodzaju nieprawidłowości w działaniu sygnalizacji,

Rys. 15.

firma Ericsson wprowadziła dla samoczynnej sygnalizacji na przejazdach linji jednotorowej patentowany układ połączeń z 2 współpracującemi przekaźnikami odłączeniowemi. Dla tego układu połączeń sygnał wolnego przejazdu przez skrzyżowanie występuje:

a)    przy pociągach długich, jak poprzednio,

b)    przy pociągach krótkich w chwili, gdy pierwsza oś taboru po minięciu drugiego krótkiego odcinka wchodzi na drugi długi odcinek torowy.

Oprócz przekaźników odłączeniowych instalacja posiada jeszcze przekaźnik sygnałowy. Jest on konieczny z tego względu, że wykonanie potrzebnych zależności między sygnałami i przekaźnikami wymagałoby przekaźników o bardzo dużej ilości kontaktów. Tymczasem wszystkie uzależnienia przeprowadza się z 1 przekaźnikiem sygnałowym, a jego kontakty sterują prąd żarówek sygnałowych i prąd dzwonkowy.