Dzięki diagnostyce PET istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo rozpoznania nowotworów (w około 90% badanych przypadków).
Takiego wyniku nie daje się osiągnąć przy pomocy żadnej innej techniki obrazowania. PET daje także możliwość kontroli efektów terapeutycznych w trakcie leczenia chorób nowotworowych, np. za pomocą chemoterapii.
Stosując inne niż FDG znaczniki izotopowe można uzyskać wiele cennych informacji o farmakokinetyce i farmakodynamice substancji w organizmie. Dotyczyć to może zarówno substancji endogennych jak i ksenobiotyków, np. leków.
Zdjęcie obok pokazuje dystrybucję cholesterolu znakowanego l8F w 30 min. po jego dożylnym podaniu.
Obrazowanie przy pomocy magnetycznego rezonansu jądrowego jest stosowane głównie w obrazowaniu medycznym dla uwidocznienia budowy i funkcji organizmu. Pozwala ono na uzyskanie szczegółowych obrazów wnętrza organizmu w wybranych przekrojach. Rezonans magnetyczny pozwala na uzyskanie bardziej kontrastowych obrazów tkanek miękkich niż rentgenowska tomografia komputerowa, co czyni go szczególnie użytecznym w neurologii, kardiologii, onkologii i obrazowaniu mięśni.
W odróżnieniu od tomografii rentgenowskiej czy techniki PET w metodzie tej nie stosuje się promieniowania jonizującego, lecz pole magnetyczne o dużym natężeniu i fale radiowe. Pole magnetyczne służy do zorientowania posiadających moment magnetyczny jąder atomów wodoru lub innych jąder paramagnetycznych: l9F lub 31P. Fale radiowe o odpowiednio dobranej częstotliwości wywołują reorientację tych dipoli magnetycznych. Ich powrót do energetycznego stanu podstawowego związany jest z emisją fal radiowych wykrywanych przez skaner. Zarejestrowane przez skaner sygnały wykorzystywane są do stworzenia obrazu wnętrza organizmu z wykorzystaniem metod stosowanych w innych typach tomografii.