6
Na zakończenie każdej wypowiedzi dziecka, mówimy głośne mniam...
3. Zabawa „Proszę o pomoc”3 (trochę zmieniona przeze mnie).
Wybieramy dwójkę dzieci, dajemy każdemu dość ciężką torbę, zadaniem każdego z nich będzie poproszenie o pomoc - grzecznie, z szacunkiem, z użyciem zwrotów: "Przepraszam, czy byłaby pani/byłby pan tak uprzejmy/uprzejma i zechciała/zechciał mi pomóc?...” lub „Przepraszam, czy mogłabym prosić panią/pana o pomoc...?”
Natomiast pozostałe dzieci dzielimy na dwie grupy:
I grupa - każde dziecko z tej grupy pomaga nieść torbę pierwszemu dziecku, a ono dziękuje za pomoc - z uśmiechem, patrząc osobie pomagającej w oczy.
II grupa - każde dziecko z tej grupy odmawia grzecznie niesienia torby drugiemu dziecku, gdyż np. bardzo się śpieszy; nie wolno mu niczego dźwigać; ma chory kręgosłup itd., możemy zapytać dzieci jak jeszcze możemy grzecznie odmówić pomocy? Każde dziecko wymyśla coś innego.
Na końcu wyjaśniamy dzieciom, że inni nie muszą reagować pozytywnie na naszą prośbę, że z różnych ale poważnych przyczyn mogą nam odmówić.
Bądźmy wdzięczni za okazaną pomoc, a odmowę przyjmijmy spokojnie, gdyż każdy ma prawo do własnego zdania, szacunku...
Część II
• Przeczytanie opowiadania.
• Przepracowanie problemu - pytania do tekstu:
Dlaczego dziadkowi trzęsły się ręce? (bo był stary, ciężko pracował pracą własnych rąk)
Czy podobało się Wam postępowanie zięcia na początku? (Nie)
A dlaczego? (bo nie kazał jeść dziadkowi razem ze wszystkimi przy stole i kazał mu używać drewnianej miski)
Tamże, s. 64