towarzyszy bardzo intensywna praca umysłowa. Dziecko musi zrozumieć polecenie, przypomnieć sobie pierwotnie zapamiętaną kolejność, zaplanować ruch. Dzięki wielu zintegrowanym bodźcom, działającym jednocześnie, poznaje swoje ciało w ruchu, przestrzeni i czasie.
8. Aplikacje - wykonywane są na podłodze w pozycji na brzuchu, co poprawia koncentrację i uwagę dziecka, wzmacnia mięśnie obręczy barkowej, ułatwia koordynację wzrokowo-ruchową. Czynności te polegają na różnorodnych grach dydaktycznych, ćwiczeniach i zabawach zarówno indywidualnych jak i grupowych, rozwijających percepcję wzrokową, koncentrację uwagi, koordynację wzrokowo-ruchową, sprawność manualną i grafomotoryczną. Plansze, gry i wykonywane ćwiczenia podczas aplikacji, w szczególny sposób są nakierowane na indywidualne trudności dzieci (rozpoznawanie liter, kolorów, kształtów, cyfr itp., oraz wspomniane powyżej umiejętności.
9. Ubieranie się - w tej części dziecko ćwiczy te same umiejętności co w przypadku przebierania na początku i według tych samych zasad tzn. Systematycznie i dokładnie, nawet jeśli czynność ma dłużej trwać.
10. Pożegnanie - analogicznie jak przy powitaniu.
Zdarza się, że przypadku minimalnych dysfunkcji mózgu, nawet bardzo skomplikowane, kosztowne i czułe badania neurologiczne, często nie wykazują żadnych zmian. O tych dysfunkcjach wnioskuje się jedynie na podstawie obserwacji klinicznej. Wiele dzieci wykazuje zaburzenia funkcjonowania. Objawy tych zaburzeń są często niedostrzegane lub bagatelizowane przez rodziców, jako coś co "samo przejdzie".
Warto zaufać doświadczeniu oraz wiedzy terapeuty lub lekarza. Jeżeli w zachowaniu dziecka, w jego umiejętnościach, bądź ich braku coś niepokoi rodzica, warto skonsultować swoje spostrzeżenia lub niepokoje ze specjalistą. We współczesnym świecie, wizyta z dzieckiem u logopedy bądź psychologa, jest wyrazem troski i miłości.