uprzednio wydzielonych w przegrodzie filtracyjnej, porowatej. Filtry należą do grupy odpylaczy wysoko-sprawnych, stosowanych do usuwania z gazów cząstek mniejszych od lOpm. Wyróżnia się:
1. Filtry tkaninowe - workowe, kopertowe, ramowe z tkanin tkanych lub filcowanych; należą do najdroższych metod odpylania gazu a zarazem wymagają dużych powierzchni, jednak ich niemal 100% skuteczność rekompensuje te niedogodności;
2. Filtry włókniste - wykonywane w postaci mat lub siatek zestawionych w pakiety;
3. Filtry warstwowe - stanowiące luźne lub zwarte warstwy materiałów w postaci ziaren, granul lub porowatych kształtek ceramicznych, metalowych i innych.
Za usuwanie pyłu z gazu technologicznego poprzez wykorzystanie siły elektrostatycznej działającej na cząstki tego pyłu odpowiedzialne są elektrofiltry (rys.3.). Cząstki pyłu niesione przez gaz są z natury elektrycznie obojętne i aby proces oczyszczania mógł zachodzić muszą zostać naelektryzowane. Ładunek elektryczny jest nadawany ziarnom pyłu poprzez wykorzystanie ulotu, tj. opuszczania elektrody przez ładunek elektryczny wskutek wyładowania elektrycznego w niejednorodnym silnym polu elektrycznym, z zastosowaniem napięć rzędu dziesiątek kV. Ziarna pyłu uzyskują ładunek elektryczny od zjonizowanych przez ulot cząsteczek gazu. Obdarzone ładunkiem elektrycznym wędrują (migrują) do elektrody o ładunku przeciwnym, na której się osadzają - elektrody osadczej bądź zbiorczej. Na elektrodzie cząstki rozładowują się elektrycznie, następnie są cyklicznie z niej usuwane (strącone lub spłukane). Siła elektrostatyczna zależy od ładunku ziarna pyłu, zaś ładunek możliwy do zgromadzenia na ziarnie zależy m.in. od rozmiaru ziarna.
6