Grupa protokołów pośredniczących. Interfejs, za pomocą którego warstwy aplikacji Bluetooth komunikują się ze sobą poprzez warstwę transportową, stanowi grupa protokołów pośredniczących. Składa się ona z następujących elementów:
- RFCOMM,
- SDP,
- protokół współpracy z IrDA,
- TCS.
Stos protokołów tej grupy obrazuje rys. 3.14.
RFCOMM jest warstwą pozwalającą na emulację portu szeregowego, umożliwiającą stworzenie wirtualnej (radiowej) odmiany tego portu. Stos protokołów został wyposażony w tę warstwę, ponieważ porty szeregowe są bardzo popularnymi interfejsami komunikacyjnymi. Aplikacje stosujące kablową transmisję szeregową będą w stanie przejść na bezprzewodową komunikację szeregową. Omawiany protokół pozwoli starszym aplikacjom na korzystanie z technologii Blutooth bez konieczności dokonywania zmian w oprogramowaniu.
RFCOMM jest standardem ETSITS 07.10. Definiuje on zmultipleksowaną transmisją szeregową w pojedynczym łączu szeregowym. SIG zaakceptowała cześć tego standardu (po wprowadzeniu pewnych modyfikacji) na potrzeby specyfikacji Bluetooth.
SDP
Protokół wyszukiwania usług - SDP (Service Discovery Protocol) to warstwa, która definiuje ustalone metody, zasady rozpoznawania i zapamiętywania usług oferowanych przez urządzenia Bluetooth (nawiązujące ze sobą komunikacje). W sieciach przewodowych zwykle usługi (np. udostępnianie plików, drukarek czy ruting połączeń) zapewniane są przez takie urządzenia jak serwery. Usługi te udostępniane są innym urządzeniom w sieci (klientom). Klient jest w stanie korzystać z usług serwera dzięki pewnej statycznej konfiguracji. Sieci Bluetooth natomiast są często sieciami tymczasowymi, tworzonymi spontanicznie (ad hoc). Konfiguracja statyczna nie była by tu dobrym rozwianiem. W tym przypadku konieczne są dynamiczne metody wyszukiwania usług i służyć ma temu właśnie protokół SDP.
12