5399619433

zycji. Konkluzją jest pokazanie, że odwaga to nie jest nieodczuwalnie strachu, ale ten jest prawdziwie odważny, kto prawdziwie kocha drugiego człowieka i jest wiemy autentycznemu dobru.

Aby połączyć oba zagadnienia odczytujemy tekst Ewangelii o kroczeniu Piotra po wodzie (Mt 14, 22-33) - dobrze jest przeczytać go bezpośrednio z Biblii - uczniowie mogą śledzić tekst rozdany na kartkach (Załącznik 3). Po nim krótka rozmowa o zachowaniu św. Piotra. Staramy się pokazać, że Piotr wyszedł z łodzi na słowo Jezusa i był bezpieczny dopóki na Niego patrzył. Zaczął tonąć jak stracił Jezusa sprzed swoich oczu i skupił się na falach. Mówimy, że świętość wymaga bycia odważnym. Tylko z Jezusem jesteśmy bezpieczni. Dziś bardzo potrzeba ludzi odważnych, którzy potrafią dać świadectwo o swojej wierze. Potrzeba wreszcie, aby w sercach ludzi wierzących zagościło to pragnienie świętości (JPII).

Po przeczytaniu tekstu Ewangelii rozdajemy uczniom kartki (Załącznik 4), na którym znajdują się wizerunki trzech osób: Św. Piotr (rysunek pochodzi ze strony Małego Gościa Niedzielnego http://malygosc.pl/grafika/2006/08/29/1156853776/1156853799.jpg), Jan Paweł II, i dziecko. Mówimy, że już wiemy, skąd pochodziła odwaga Świętego Piotra - z zaufania do Jezusa. Z tego samego źródła odwagę czerpał Jan Paweł II. Widzieliśmy go (dzieci pewnie już tylko w TV) jak się modlił, jak pocieszał płaczących, pomagał innym, dopominał się wolności dla zniewolonych, przebaczył zamachowcy, ... (katecheta może podać więcej przykładów z życia papieża). Podobnie jak przy poprzedniej planszy możemy dodać jedną cechę danej postaci.

Podsumowując zaznaczamy, że Kościół oczekuje na beatyfikację Jana Pawła II, ponieważ widzi, że ten papież miał odwagę w byciu świętym. Droga świętości, czyli droga stawania się osobą prawdziwie szczęśliwą, jest osiągalna dla każdego z nas. Choć wydaje się ona trudna i wymagająca, to jednak prowadzi do szczęścia. Zapraszamy uczniów do zastanowienia się, czy mają w sobie odwagę, aby być świętym. Przytaczamy słowa papieża „nie lękajcie się chcieć świętości! Nie lękajcie się być świętymi! Uczyńcie kończący się wiek i nowe tysiąclecie erą ludzi świętych!”

Zakończenie

Jako pracę domową, prosimy, aby dzieci wybrały sobie jakiegoś świętego i napisały (bądź narysowały) w czym był odważny. Możemy też poprosić uczniów, aby ułożyli modlitwę „o odwagę bycia świętym”.

Możemy też, jako podpowiedź w byciu odważnym, puścić piosenkę Tomka Kamińskiego (Załącznik 5).

Na zakończenie zapraszamy dzieci do modlitwy. Możemy wykorzystać refren przed chwilą usłyszanej piosenki.