5487409136

STRONA 6 SŁOWO LUDU - MAGAZYN NUMER 1900

STRONA 6 SŁOWO LUDU - MAGAZYN NUMER 1900

Nikt nie będzie zadowolony

ANDRZEJ LENARTOWSKI

rys. Tomasz Kordeusz

ums oitKsm Kier;

ptpmme. w ci.a.

Poszukując ścieżek porozumiewania się (U)

RYSZARD CZARNY

Z daleka i z bliska

Odejście symbolu

WŁADYSŁAW GRABKA

Spod klucza

Przed kilkoma dniami prasa kielecka poinformowała, źe prezydent miasta chce przyznać nagrody ludziom dla Kielc zasłużonym. ale zgłoszono ledwie kilka kandydatur, i jest kłopot, więcej nagród niż chętnych. Oczywiście, niedopatrzenie, bo znam wiele gremiów, które mają dziesiątki kandydatów do nagród, tylko owe gremia dopiero z prasy dowiedziały się, że będą dawać, wręczać i honorować. Pewne jak w banku, że kandydatów nie zabraknie, znam kilka szacownych organizacji, które radzą, zbierają się i zastanawiają kto leż dla miasta się zasłużył, choć tak naprawdę każdy myśli, źe nikt tak się nic zasłużył, jak on sam. Pojęcie - zasłużony dla miasta - jest równie nieostre, jak granice miasta Kielc. Tak prawdę powiedziawszy, najbardziej zasłużony dla każdego miasta jest facet przetykający rury kanalizacyjne, ale nie ma wątpliwości, on nic nic dostanie i nikt go nic wytypuje.

Przed laty, pamiętam, członkowie pewnego związku twórczego poróżnili się o nagrodę prezydenta właśnie już na etapie uzgadniania kandydatur. Trzeba pamiętać, źe w każdym szanującym się związku twórczym najważniejszym dokumentem był grafik nagród i wyróżnień. Każdy cierpliwie czekał na swoją kolejkę, bo z tego prostego powodu, źe ktoś był artystą, to mu się należało. Zdarzyło się jednał tak. że pewien artysta chciał wyrwać nagrodę prezydenta omijając świętą, grafikową kolejkę, motywując, że on ma osiągnięcia i nie będzie czekał trzech lat, gdy kolej znów wypadnie na niego. Zrobiła się z (ego straszna awantura, wielogodzinne posiedzenia władz naczelnych owego związku, tajne mediacje. dyplomatyczne zabiegi, a nad wszystkim wisiała groźba mordobicia. O ile pamiętam, nagrody wtedy nie - przyznano żadnemu z adwersarzy, ale efekty były widoczne, bowiem związek poszedł w rozsypkę i do dziś zlepić rozsypanego się nie da. Okazało się rów-nieź, że układy koleżeńskie były pozorne, a o przyjaźni nawet nie wspominajmy.

Serdecznie współczuję tym, którzy do nagród typują, nie ulega wątpliwości, ich krąg na pewno się zmniejszy. Tak samo współczuć trzeba tym, którzy nagrody będą przyzna wać, bowiem zostaną odsądzeni od wszystkiego. Nic trzeba zazdrościć również tym, którzy nagrody otrzymają, bowiem oni będą mieli u kolegów przechlapane dokładnie i wybaczenia nie będzie. Paradoksalnie. wygranymi będą ci, którzy nic otrzymają nic, będą mieli bowiem moralne prawo chodzić w szatach skrzywdzonych, nie zrozumianych i niesłusznie pominiętych. Będą się spotykać na ulicy czy w kawiarni, patrzeć sobie głęboko w oczy i mówić: tobie się należało, a widzisz, dostał ten sk...

Zadziwiające, ale najsprawiedliwszy wydaje się werdykt losowy. Na przykład przegrani w „totolotku" mogą zazdrosić tym, którym udało się wygrać, ale na pewno nie mają żalu. no bo jak można mieć żal do maszyny losującej. Gdyby zamiast maszyny nagrody przyznawało jury, żeby to jury bardzo się starało być sprawiedliwe, rozważało wszystkie argumenty, lotkowicze skoczyliby sobie do gardeł i wciągu kilku tygodni kraj zostałby dokładnie skłócony.

W przypadku nagród prezydenta maszyny losującej wykorzystać się nie da, ktoś będzie musiał podjąć decyzję i nic ma wątpliwości, decyla będzie niesprawiedliwa, no bo wiadomo, nie ma panie dzieju sprawiedliwości. Mogę wymienić kilka znanych w mieście nazwisk, które wyrok jury ocenią tak, a me inaczej.

Pocieszające jest natomiast, że po wielu latach powróciły nagrody prezydenta, przez czas pewien wymazane gumką myszką z jadłospisu magistratu. Nawet jeśli wyniki nie usatysfakcjonują, a przecież nie usatysfakcjonują, to zawsze można się pocieszyć, te za rok będzie lepiej. No i w razie czego można powrócić do sprawdzonej metody: sporządzić grafik i każdy cierpliwie czekał będzie na swój dzień.

Z mar! FrancOis Mitterrand. polityk przez kilkadziesiąt lat utoisamiający przebieg zmian w powojennej Europie, iwfeće nawet. W długim, prawie osiemdziesięcioletnim tyciu, przeszedł wiele politycznych dróg. by w ostatecznym rachunku stać się symbolem współczesnego socjalizmu europejskiego w jego społecznej I ideologicznej złożoności, a zarazem niezależności I potęgi Frań-cji.

Z tego lei względu, nawet najbardziej pobieżne prześledzenie biografii zmarłego sugeruje, że był wielkim politykiem wielkich paradoksów. W młodość. gdy wchodził w sfery żyda politycznego. a stało się ono Jego żywiołem do dni ostatnich, zafascynowały ga. ideały konserwatyzmu marszałka Filipa Petaina, stąd złączył się na krótko z Jego kolaboracyjnym rządem w Vlchy. Na krótko, bo realia wojenne we Francji (tak różne od innych krajów okupowanych przez hitlerowców) wykazały jednak katastrofalny wybór Petaina i Jego ekipy. Przeszedł więc Mitterrand do opozycji z tym. że jak mówią fakty, była to pozy cja dość niejasna. Nie połączył się bowiem oficjalnie z ruchem de Ćaulle a ani z partyzantką kierowaną przez komunistów. Poszedł niejako środkiem, co zbliżył o go w latach powojennych do francuskiego ruchu socjalistycznego. Był to także ruch dość specyficzny, już sama nazwa partii - Francuska Sekcja Międzynarodówki Socjalistycznej (SFIO) - określała rolę w życiu politycznym kraju i przywództwo w europejskim ruchu socjaldemokratycznym czasów powojennych.

SFIO przez cale powojenne dziesię-ćołeće odgrywała czołową rolę w koalicyjnych rządach Francji, tak zresztą często się zmieniających w latach IV Republiki. Nigdy jednak, nawet z racji taktycznych, nie nawiązała współpra

Ekraczamy w 1996 r. z przekonaniem. te prezydencka kampania wyborcza wnios-i. krytyki i walki. Myślę jednak, że me zaszkodziło to ani wizerunkowi Polski ani polskiej demokracji, przeciwnie - uważam - nawet wzmacnia tę ostatnią i stabilizuje. W bieżącym roku państwo prawa będzie nadal rozwijane. Szeroki będzie program nowego resortu (powstającego w ramach reformy centrum gospodarczego), resortu integracji gospodarczej z Europą. Mamy duże zaległości na polu dostosowania prawa do Unii Europejskiej. Ale mówiąc szczerze to przecież już „łapiemy’ wreszcie te mechanizmy i znacznie szybciej weryfikujemy polskie przepisy. Polska ma realną szansę wiosną lego roku zostać członkiem OECD. Znajdziemy się w rodzinie krajów najwyżej uprzemysłowionych i rozwiniętych gospodarno.

Polska ma doświadczenie, które gotowa jest również transponować na wspólne doświadczenia regionalne. Tworzymy jako aktywny sponsor strefę wolnego handlu CFTA Chcemy, aby la strefa w niedługim czasie mogła przekształci się w swoisty środkowoeuropejski wolny rynek, ze swobodą przepływu kapitału i usług. Regionalna aktywność Polski, budowanie dobrych, przyjaznych stosunków z sąsiadami to istotne uzupełnienie głównej linii naszej polityki, którą jesl euroaliantycki kurs. Członkostwo w Unii Europejskiej i NATO jest celem niezmiennym wszystkich dążeń.

Polska jest krajem o najbardziej dynamicznym rozwoju gospodarczym w Europie $ rodkowej. Dość powiedzieć, że tempo wzrostu gospodarczego w ub. roku przekroczyło 6 proc. wartości obrotu handlu cy z silną Francuską Partią Komunistyczną. uchodzącą za najbardziej pro-moskiewską i ortodoksyjną. Właśnie Mitterrand był jednym z głównych przeciwników Jakiejkolwiek z komunistami współpracy w polityce wewnętrznej.

On też. gdy do władzy doszedł de Gaulle. gdy uchwalono nową konstytucję. a zwolennicy generała na wiele łat opanowali życie polityczne Francji, przystąpił do reorganizacji ruchu socjalistycznego. do Jednoczenia różnych Jego odłamów. Sukces przyszedł w roku 1965. kiedy to powstała Francuska Partia Socjalistyczna z głównym programem. aktualnym do dziś. stając się przeciwwagą do centroprawicowych ugrupowań czasów de Gaulle a I po Jego odejściu.

Sukces przyszedł w roku 1981. kiedy to socjaliść przejęli we Francji całość władzy. W wyborach parlamentarnych uzyskali najwięcej głosów, w wyborach prezydenckich Francols Mitterrand pokonał centroprawicowych przećwni-ków, obejmując urząd szefa państw. Jak się okazało na całe dwie kadencje, czyli łat czternaście. Odszedł z urzędu w maju ub. roku. już nieuleczalnie chory, ale aktywny politycznie do końca.

Czternaście lat u władzy, to jak na państwa zachódntęj Europy, swoisty rekord. ale absolutnie zgodny z konstytucją Francjil wolą wyborców. W tym czasie na kontynencie i w święcie zachodziły gwałtowne zmiany polityczne i gospodarcze w wymiarze regionalnym I globalnym. Nikt nie zakwestionuje, że w zmianach tych uczestniczyła czynnie Francja, konkretniejej prezydent, który ma naprawdę szerokie prerogatywy I możliwości najważniejszych decyzji. Z rejestru ty ch gruntownych zmian na czoło wysuwa się upadek komunizmu z wszystkimi lego konsekwencjami. ; rozpadem ZSRR. a zjednoczeniem Niemiec na czele oraz umacnianie I rozzagranicznego, osiągnęło prawie $0 mld dolarów, nadwyżka rezerw dewizowych wynosi już ponad 14 mld dolarów. Mamy 20-proc. dynamikę obrotu handlu zagranicznego. 12-proc. wzrost produkcji, 8-proc. wzrost nakładów inwestycyjnych. Najważniejszym zadaniem rządu w tej sytuacji jest zapewnienie dynamiki wzrostu na wiele lat. Dzięki temu wzrostowi spadło wyraźnie bezrobocie, było ono o 250 tys. osób mniejsze w roku 1995 niż w 1994. Musimy jednak pokonać pewne kłopoty z utrzymaniem wysokości inflacji Jest przygotowany cały pakiet działań inllacyjnych. Polska zamierza znacząco liberalizować import i znosił większość barier nadmiernie chroniących polski rynek. Oczekujemy wciąż na wzrost inwestycji zagranicznych w Polsce. Polska jest bowiem rynkiem stabilnym. demokracja polska również jest demokracją dojrzałą Polski rynek uzyskuje coraz lepsze oceny. Trudno nie wyrażać zadowolenia, żc w grudniu ub. roku rząd Niemiec przesunął Polskę w grupie ryzyka kredytowo-inwestycyjnego z 4 do 3 grupy. Jest to myślę znaczący sygnał dla inwestorów, jako ocena rynku, kraju.

W przededniu debaty budżetowej w Sejmie RP wyrażam przekonanie, że budżet przekazany przez rząd. do Sejmu, lo budżet stabilizacji i rozwoju. Inwestorzy zagraniczni wnieśli do Polski w ub.r. ponad 1 mld 600 min dolarów, ale łączny kapitał reprezentowany w Polsce wynosi zaledwie 6 mld dolarów. W Polsce działa ponad 20 tys. spółek z udziałem zagranicznym. ale w większości małych i średnich, zatrudniąjących do 50 osób. Cieszy jednak każde przedsięwzięcie inwestycyjne kapitału zagranicznego.

szerzanie zachodnioeuropejskich wspólnot gospodarczo-mlhtamych. Osiągnięcie tych celów było prawie przez całą polityczną karierę Mitter-randa, a jego prezydentury w szczególność. podstawowym kanonem. Stąd jego tak bliska współpraca z Niemcami Helmuta Kohła t chadecję, współudział w formułowaniu traktatu z Maastricht, utrzymanie niezależność militarnej Francji w ramach NATO. współ działanie ze Stanami Zjednoczonymi przy zachowaniu pełnej niezależność. czego przykładem chociażby samodzielny rozwój francuskiego arsenału nuklearnego. Dystans i konsekwencja wobec polityki byłego .obozu socjalistycznego’. trwała wałka o prawa człowieka I zasady demokracji w tym rejonie świata dały się poznać choćaż-by w okresie rozwoju JSoUdamość' h- Polsce I w lalach stanu wojennego, kiedy to rząd Francji (socjalistyczny przecież) i Jej prezydent oraz społeczeństwo, stały się niemal symbolami wsparcia I bezpośredniej pomocy.

Genius: polityczny Mittrrranda dawał owoce takie w polityce wewnętrznej. To właśnie Jemu przypadło dwukrotnie pćnić funkcję głowy państwa w czasie, gdy w parlamencie zdecydowaną przewagę miała centroprawica. a rząd reprezentował zupćnie mną niż prezydent opcję polityczną. Tzw. coha-bitation (współzamieszkiwanie) było Jednak, za sprawą Mitterranda właśnie. niemal wzorowe. Nie dochodziło do politycznych spięć czy konfliktów na tyle Istotnych, by zostały zagrożone fundamenty konstytucyjne i demokratyczne Francji.

Francois Mitterrand odszedł na zawsze. Kolejny z wielkich, którzy mići bezpośredni wpływ na kształt współczesnego świata. Francja i Europa straciły niemało. Ze swej historii i współczesności.

Polska jest krajem dobrych i bezpiecznych interesów. Jesteśmy solidnym płatnikiem swoich zobowiązań. Myślę, że spokojnie wchodzimy w okres spłat wobec Klubu Paryskiego i Klubu Londyńskiego. Te płatności wynoszą 2.5 mld doi. W 2000 r. będziemy płacić 4 mld doi. rocznie. Jesleśmy na to przygotowani i rząd pilnuje naszych zdolności wywiązania się z zobowiązań.

I jeszcze jedna sprawa Realizowany jest bogaty program regionalizacji i kształtowania reguł polityki regionalnej państwa.

Dynamiczny wzrost gospodarczy Polski służy do rozwiązywania ważnych problemów w krąju. Rząd przywiązuje wielką wagę do tego, by stosując się do wszystkich rygorów gospodarki rynkowej dbać równocześnie o równomierne rozłożenie kosztów społecznych niektórych trudnych reform, bowiem akceptacja społeczna przemian i transformacji jest podstawowym warunkiem ich powodzenia.

Powiało tu optymizmem, ałc nie chcę żebyście państwo myśleli' że wszynkojest tylko dobre czy nawet doskonałe. Po 10 miesiącach pracy rządu, z całym przekonaniem mogę powiedzieć, że realizujemy program reform potrzebnych Polsce, wedle naszego najlepszego wyobrażenia o tym, jak dobrze i skutecznie to robić. Chcemy to czynić w ciągłym kontakcie ze społeczeństwem, z siłami politycznymi, niezależnie od barw politycznych. Będziemy poszukiwać ścieżek porozumienia się, ścieżek uzgadniania, spierąjąc się lam, gdzie spór jest zasadny i potrzebny, bowiem to jest właśnie naturą demokratycznego pluralizmu, potrzebą współdziałania na rzecz szybszego rozwiązania polskich spraw.