Przed praktyką zarządzania i teorią nauk o zarządzaniu kluczowym wyzwaniem jest koncepcja rozwoju przedsiębiorczej organizacji. Rozwój organizacji staje się jednym ze strategicznych obszarów najczęściej łączonych w koncepcją przedsiębiorczości i innowacyjności. Menedżerowie zarządzający przedsiębiorstwami w każdym czasie powinni rozwijać postawy przedsiębiorcze oraz myśleć o innowacyjności. Tworzenie nowych produktów czy też budowanie klimatu, który sprzyjałby tworzeniu nowych rozwiązań jest szczególnie potrzebne w trudnych warunkach rynkowych, jakie stwarza dekoniunktura lub kryzys. W dynamicznie zmieniających się warunkach trzeba bardziej myśleć o tym, co będzie w przyszłości niż skupiać się na obecnej sytuacji.
Umiejętność stałego tworzenia innowacji przez przedsiębiorstwa i innego rodzaju organizacje staje się jednym z kluczowych czynników decydujących o przetrwaniu na rynku. Przygotowanie organizacji do tego typu działań wymaga olbrzymiej pracy ze strony menedżerów. To oni w głównej mierze tworzą potencjał przedsiębiorczy stanowiący o przewadze konkurencyjnej przedsiębiorstwa. Trzeba podkreślić, że przedsiębiorczość nie jest pojedynczym aktem działania, lecz złożonym procesem, w wyniku którego zostaje uruchomione, a następnie rozwijane przedsięwzięcie przyjmujące rożne formy organizacyjne. Należy także zwrócić uwagę, że przedsiębiorczość jest procesem, którego powstanie i rozwój zależą od wielu różnych czynników. Rezultat działań przedsiębiorczych zależy od splotu rozmaitych uwarunkowań, zależnych zarówno od wewnętrznych predyspozycji konkretnych osób podejmujących przedsięwzięcie, jak i od warunków zewnętrznych, w których organizacja działa.
Prezentowany w zeszycie 4 tomu XIV zbiór artykułów porusza wybrane zagadnienia przedsiębiorczości i innowacyjności zarówno w perspektywie teoretycznej, jak i praktyki działania przedsiębiorstw i innych typów organizacji. Zawartość zeszytu została podzielona na trzy części. W pierwszej z nich znalazły się artykuły, w których przedstawiono problematykę roli zadań przedsiębiorczości menedżera i innowatora oraz kształtowania kompetencji innowacyjnych w zarządzaniu organizacją. Podjęto zagadnienia kształcenia menedżerów dla sektora ochrony zdrowia oraz roli pracowników socjalnych jako przedsiębiorczych liderów i animatorów. Przedstawiono także uwarunkowania pracy