5521244296

SERGIUSZ JESIENIN

Poezja rosyjska na nowo... \

Prezentujemy nowe przekłady wierszy dwóch poetów rosyjskich.

\ których tycie i twórczo U obrosły jut legendą. Zarówno utwory Jesienina jak i Mandehztama doczekały sif licznych przekładów na jfzyk polski, i I Wychodzimy z założenia. że w przypadku tłumaczeń poezji istnieje I I nieograniczona możliwość interpretacji i każda z nich może wnieść wiele nowych elementów wzbogacających dotychczasowy wizerunek poety. I I Może też budzić kontrowersje, a nawet oburzać.

Niektóre z prezentowanych przekładów wydają nam Jtf lepsze od, , dotychczas drukowanych, inne być może tylko im dorównują. Trudno łw| | wartościować, wystawiać oceny — jedna strofa czy nawet jedna metafora wydaje sif być bardziej udana w jednym przekładzie, inna w drugim I I Zresztą czy istnieją precyzyjne, obiektywne kryteria oceny Iprzekładu

' poetyckiego?    ,

Oprócz przekładów prezentujemy również uwagi i komentarze samych] | tłumaczy. Dostarczają one dość wyczerpujących informacji na temat dotychczasowej recepcji obydwu poetów, a także wprowadzają w tajniki] | translatorskiego warsztatu.    ¹

-    - - - - - - -14. A.

rPrószy czeremcha śnieżną mgiełką.

I W kwiecie i w rosie blask zielony W polu. wciąż chyląc się ku kiełkom.! I Krocza bruzdami gawrony.    ,

Wśród drzew jedwabne nikną trawy. | I Lepką żywicą pachnie sosna    I

Łąki wy moje i dąbrowy! —

Och. odurzyła mnie wiosna.    I

| Radują wieści utajone.

Ich blask w me] duszy się rozlewa. I I myślę wciąż o narzeczone).    |

|l ciągle tylko o niej śpiewam.

O. syp. czeremcho, bielą śniegu. | ISpicwajcic głośno, ptaki, w lesie.    ,

Porwę ja falę kwiecia w biegu.

Aż pianą_w polubię joznięsic_ _ J

Graj, harmonio, graj co siły w malinowych miechach | | Wyjdź, śliczniutka. wyjdź w opłotki, narzeczony czeka.

W sercu turkus blaskiem gore. bławatki zakwitły. iGram na harmonijce swojej o oczach błękitnych. I

To nie zorze wzór utkały w jeziora lazurze    I

Twoja chustka haftowana mignęła za wzgórzem.

Graj. harmonio, graj co siły w malinowych miechach ¹ Niech śliczniutka gry miłego posłucha z uciechą |

I9I7_

* * *

Schnie odtąjala glina.    |

|Na wzgórkach opieniek szczątki .Hasa wiatr po równinach Rude. łagodne ośtąlko. |