społeczeństwa obowiązkami związanymi z segregacją odpadów. Przy domach mieszkalnych i na osiedlach ustawiano dwa pojemniki jeden na odpady organiczne do kompostowania „bio”, drugi na odpady przeznaczone do recyklingu. Zbiórkę odpadów niebezpiecznych i wielkogabarytowych organizowano oddzielnie. Doświadczenia niemieckie wykazały, że system dwupojemnikowy daje dobre efekty na terenach gęsto zaludnionych, czyli w miastach. Można tam stosować metodę naprzemiennego wywozu segregowanych odpadów tym samym transportem. System ten wymaga jednak sortowania odpadów w zakładzie utylizacji.
Gwarancję wysokiej jakości wyselekcjonowanych surowców daje system worków na odpady. Jest on coraz częściej stosowany w Polsce. Selekcjonuje się w ten sposób najczęściej plastik, szkło i makulaturę. Podejmowane są również próby segregacji tym systemem odpadów do kompostowania („zielony worek”).
Kompostowanie jest najstarszą, znaną ludzkości, metodą przywracania wartości odpadom. Została ona przekazana nam przez naturę. Dzięki kompostowaniu substancje organiczne są oddawane z powrotem przyrodzie. Bez tego, wiecznie trwającego, obiegu materii nie do pomyślenia byłoby życie na Ziemi.
Naturalny proces kompostowania przebiega bez dostarczania energii z zewnątrz, dzięki pracy mikroorganizmów. Proces ten nie potrzebuje wysoko rozwiniętych technik. Niskie są też koszty jego prowadzenia, co jest ważne szczególnie dla małych kompostowni. Współczesne technologie kompostowania nastawione są na maksymalne przyspieszenie rozkładu substancji organicznej. Stosuje się w nich różne urządzenia techniczne jak bioreaktory otwarte i zamknięte, urządzenia napowietrzające pryzmy kompostowe. Dzięki pomocy tych urządzeń proces kompostowania może zostać skrócony z 3-7 miesięcy do 8-12 tygodni.
Kompostowanie odpadów ma duże znaczenie dla ochrony środowiska, gdyż umożliwia:
- eliminację zagrożeń sanitarnych związanych z usuwaniem odpadów,
- eliminację uciążliwych odorów wydzielanych przez rozkładające się substancje organiczne,
- zmniejszenie o około 50% objętości odpadów, ograniczenie powierzchni wysypisk,
- poprawę struktury gleby, wzrost plonów, zmniejszenie zużycia nawozów mineralnych. Kompost uzyskiwany z nieselekcjonowanych u źródła odpadów komunalnych jest często
zanieczyszczony pierwiastkami i substancjami szkodliwymi takimi jak metale ciężkie. Obecnie coraz częściej praktykuje się oddzielne zbieranie składników szczególnie nadających się do kompostowania (odpadki kuchenne, odpady z ogrodów) i przerabianie na kompost tych wybranych odpadów czasami stosując jako dodatek inne odpady organiczne z przemysłu spożywczego. Kompost uzyskany z takich surowców ma lepsze właściwości i można go bez obawy stosować w rolnictwie i ogrodnictwie.
Kompost może być także uzyskiwany na drodze fermentacji beztlenowej (metanowej). W procesie tym uzyskuje się dodatkowo biogaz.
Unieszkodliwianie odpadów
Spalanie odpadów jako jedna z metod ich utylizacji, stosowana była w Europie i na świecie od ponad stu lat. Pierwszą spalarnię odpadów wybudowano w Manchesterze już w 1873 r. Powszechna krytyka tej metody nastąpiła po awarii spalarni odpadów chemicznych w Seveso we Włoszech, w wyniku której do środowiska przedostały się znaczne ilości dioksyn.
Od tego czasu technologie spalania odpadów znacznie udoskonalono. Obecnie spalanie uważane jest za najbardziej radykalną metodę unieszkodliwiania odpadów. Podczas spalania odzyskuje się część energii zgromadzonej w odpadach.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
18