5672969262

Oszacowanie tak zdefiniowanej stopy naturalnej z oczywistych przyczyn wydaje się pożądane z punktu widzenia banków centralnych, sterujących stopami procentowymi. Powyższą definicję można zapisać w postaci równania:

(8) A/r = a(r* -r),

gdzie A jest operatorem różnicowania, 7t oznacza stopę inflacji, zaś r* i r odpowiednio naturalną i realną stopę procentową. Biorąc pod uwagę kwestię użyteczności powyższej definicji, w dalszej części artykułu oraz w opracowaniu empirycznym, tak określona stopa naturalna będzie utożsamiana ze stopą krótkookresową, którą steruje bank centralny¹. Jej oszacowanie powinno udostępnić władzom monetarnym dodatkowy wskaźnik, ułatwiający prowadzenie strategii bezpośredniego celu inflacyjnego.

Definiując naturalną stopę procentową nie można jednak abstrahować od faktu, że znaczna część współczesnych modeli makroekonomicznych oparta jest na podstawach mikro. W takich modelach NSP utożsamiana jest z krańcową produktywnością kapitału lub poziomem stopy realnej po usunięciu wszystkich sztywności². Poważną zaletą tego podejścia jest możliwość ustalenia na podstawie modelu czynników determinujących stopę równowagi. Należy przy tym zauważyć, że stopa naturalna, określona na podstawie krańcowej produktywności kapitału ma z założenia charakter średnio- i długookresowy. Nie należy zatem utożsamiać powyższych definicji, co zostanie omówione szczegółowo w rozdziale 2.2.

Spośród współczesnych podejść do NSP zostały zatem wyróżnione dwie grupy: definicje związane ze stopą inflacji oraz te, utożsamiające NSP z realną stopą równowagi modelu gospodarki o podstawach mikroekonomicznych. Te definicje wydają się stosunkowo najbardziej użyteczne z punktu widzenia banku centralnego. Pierwsza, pozwala na oszacowanie krótkookresowej stopy procentowej, która stabilizuje inflację, druga pomaga poznać determinanty stopy równowagi. W następnym rozdziale przeanalizowane zostaną oba podejścia do NSP. Należy jednak pamiętać, że jest to z natury rzeczy podejście uproszczone i nie ukazuje całego bogactwa definicji stopy naturalnej.

1

   Zarówno przy opisie modelu procesu kumulacyjnego, jak i w przypadku inflacyjnej definicji NSP dla uproszczenia pominięte zostały indeksy czasowe. Należy jednak pamiętać, że proces transmisji monetarnej jest rozłożony w czasie i że inflacja zależ)- w praktyce od całego ciągu luk stóp procentowych.

2

   W ten nurt wpisują się m.in. modele M.Woodforda (1999,2000), K.Neiss i E.Nelsona (2000), J.S.Chadha i C.Nolana (2001) oraz R.Gali i T.Monacelliego (2002).