120 J. Sułkowski
Rys. 3. Rejon wentylacyjny ściany C-3 w KWK „Pniówek” [15]
Fig. 3. Ventilation area of longwall no.C-3 in „Pniówek” coal minę [15]
Metanowość całkowita rejonu ściany wynosiła 28,6 nrCHU/min, przy czym z odmetanowaniem odprowadzano 16,9 nrCHt/min. Warunki wentylacyjne w okresie poprzedzającym zdarzenie, tj. kierunki i wydatki prądów powietrza, płynącego w rejonie ściany C-3, nie wskazywały na występowanie zaburzeń, które mogłyby niekorzystnie rzutować na układ ściana - zroby zawałowe. Wybuch metanu nastąpił w zrobach, w pobliżu skrzyżowania ściany C-3 z chodnikiem nadścianowym C-3. Spowodował on wzrost ciśnienia gazów w zrobach oraz dynamiczne wypchnięcie palącego się metanu do przestrzeni roboczej w rejonie skrzyżowania. Pierwsze płomienie palącego się metanu zaobserwowano jednakże przed tym zdarzeniem, w rejonie kombajnu na wysokości 110 - 120 sekcji obudowy zmechanizowanej. W tym czasie kombajn urabiał węgiel, w rejonie niewielkiego uskoku. Płomień z rejonu kombajnu został prawdopodobnie przeniesiony przez warstwę metanu, znajdującą się za obudową pod stropem do znaczniejszego jego nagromadzenia w zrobach w pobliżu skrzyżowania z chodnikiem nadścianowym C-3, gdzie doszło do słabego wybuchu mieszaniny metanowo-powietrznej. Mechanizm przeniesienia się płomienia ze ściany w rejonie uskoku do zrobów w rejonie skrzyżowania ściany z chodnikiem C-3 można wyjaśnić przyjmując istnienie warstwy metanowej pod stropem, za obudową, również w części początkowej ściany. Należałoby to wiązać z przepływem powietrza w ścianie po upadzie i niewystarczającym przez to likwidowaniu warstw metanu poza obudową, które miały tendencję ruchu po wzniosie, w kierunku wlotu ściany.