5672969322

ponieważ dostrzeżono jej decydujące znaczenie dla stworzenia materialnego i kulturowego bytu społeczeństw, jej wpływ na konkurencyjność gospodarki oraz konieczność gospodarowania surowcami energetycznymi w sposób zrównoważony. Pojawiło się kolejne pojęcie -zrównoważonej polityki energetycznej, będącej polepszeniem dobrobytu społeczeństwa w aspekcie długotrwałym poprzez dążenie do utrzymania równowagi pomiędzy celami polityki energetycznej a zaspokojeniem potrzeb społecznych. Główne dokumenty Unii Europejskiej określające zagadnienia związane z procesem rozszerzenia Unii obejmują m.in. potrzebę unowocześnieni lub zamknięcia istniejących elektrowni na paliwa stałe oraz promocję efektywności energetycznej i kogeneracji oraz większe wykorzystanie odnawialnych źródeł energii.

W 2001 r. zostały w Unii Europejskiej doprecyzowane priorytety dotyczące sektora energetycznego w zakresie bezpieczeństwa dostaw energii, wypełniania postanowień z Kioto, liberalizacji rynku energii elektrycznej i gazu ziemnego, wzrostu zużycia energii ze źródeł odnawialnych, efektywności cieplnej budynków oraz efektywności energetycznej urządzeń elektrycznych.

4. HARMONIZACJA POLSKIEGO PRAWA ŚRODOWISKOWEGO Z ROZWIĄZANIAMI UNIJNYMI

Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej wymusiło sukcesywne dostosowywanie polskiego prawa oraz stworzenie podstaw instytucjonalnych ochrony środowiska przyrodniczego. Podpisany przez Polskę Układ o Stowarzyszeniu Polski ze Wspólnotami Europejskimi, zwany Układem Europejskim, wyraźnie akcentuje konieczność spełnienia wymogów ochrony środowiska. Polska jest zobligowana m.in. do monitorowania poziomu zanieczyszczenia w celu przeciwdziałania transgranicznym zanieczyszczeniom powietrza i wód, łagodzenia skutków erozji gleb, ochrony lasów, ochrony zagrożonych wyginięciem gatunków flory i fauny. Procesy dostosowawcze w zakresie prawa prowadzą również do wdrażania bardziej ekologicznych standardów technologicznych, produktowych i emisyjnych. Harmonizacja polskich rozwiązań prawnych z legislacją i standardami w zakresie ochrony środowiska w Unii Europejskiej stanowi o skutkach ekonomicznych dla podmiotów objętych stosowanym prawem.

Podstawą harmonizacji polskiego prawa i regulacji ekologicznych z ich odpowiednikami wspólnotowymi są dokumenty o charakterze międzynarodowym.

Przedmiotem dostosowania są głównie dyrektywy Unii dotyczące poziomu emisji podstawowych rodzajów zanieczyszczeń, ekologicznych parametrów technologii wytwarzania oraz parametrów jakości poszczególnych komponentów środowiska przyrodniczego i dóbr, których konsumpcja ma wpływ na zdrowie i życie człowieka [2],

Dokumenty formalne podpisane przez strony uczestniczące w Unii Europejskiej to:

•    Traktat Karty Energetycznej,

•    Europejska Karta Energetyczna,

•    Białe Księgi Unii Europejskiej,

•    Zielona Księga,

•    Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej.

Traktat Karty Energetycznej

17. grudnia 1994 r. sygnatariusze Europejskiej Karty Energetycznej podpisali w Lizbonie