Traktat Karty Energetycznej. Preambuła Traktatu określa, iż celem Karty jest zrealizowanie zasadniczej koncepcji inicjatywy Europejskiej Karty Energetycznej, którą jest ułatwienie wzrostu gospodarczego przez podjęcie kroków zmierzających do liberalizacji inwestycji i handlu w sektorze energii. Zdecydowano stopniowo usuwać techniczne, administracyjne i inne przeszkody w handlu materiałami i produktami energetycznymi i związanymi z nimi urządzeniami, technologiami i usługami [9],1
W artykule 2 ust.2 określono czym jest prowadzenie działalności w sektorze energii. A mianowicie:
„działalność gospodarcza w sektorze energii oznacza działalność gospodarczą związaną z badaniami, wydobyciem, rafinacją, produkcją, magazynowaniem, transportem lądowym, przesyłaniem dystrybucją, handlem, marketingiem lub sprzedażą materiałów i produktów energetycznych, z wyjątkiem tych, które są w załączniku NI oraz z wyjątkiem dystrybucji ciepła do wielu odbiorców;"[9]
W definicji działalności gospodarczej w sektorze energii brak jednoznacznego wskazania na branżę ciepłowniczą. Z działalności występujących w sektorze energii nie wyłączono wytwarzania ciepła.
Traktat ustanawia ramy prawne dla rozwijania długofalowej współpracy w dziedzinie energii, opartej na wzajemnych korzyściach i uzupełnianiu się, zgodnie z celami i zasadami karty.
„Umawiające się Strony zgadzają się ułatwiać dostęp do technologii oraz transfer technologii energetycznych na zasadach komercyjnych i nie dyskryminacyjnych, w celu wspierania efektywnego handlu materiałami i produktami energetycznymi oraz inwestycji, -.."[9].
Artykuł 19 dotyczący środowiska naturalnego nakłada na strony obowiązek zminimalizowania w ekonomicznie efektywny sposób niekorzystnego oddziaływanie na środowisko. Efektywność rozpatrywana jest z punktu widzenia kosztów. „Efektywne kosztowo" - oznacza osiągane najniższym kosztem lub najkorzystniejsze przy zadanym koszcie. Ten, kto zanieczyszcza środowisko, powinien w zasadzie ponosić koszty zanieczyszczeń, włączając w to zanieczyszczenia transgraniczne, z właściwą troską o interes publiczny i bez zakłócania inwestycji w ramach cyklu energetycznego czy handlu międzynarodowego.
Zgodnie z powyższym, sygnatariusze będą między innymi:
• brać pod uwagę problemy ochrony środowiska w trakcie formułowania i wdrażania swojej polityki energetycznej,
• promować rynkowo zorientowane sposoby ustalania cen i pełniejsze odzwierciedlenie kosztów i korzyści dla środowiska w ramach cyklu energetycznego,
• uwzględniać poprawę efektywności energetycznej, rozwój i wykorzystanie odnawialnych źródeł energii,
• promować używanie czystych paliw oraz stosowanie technologii i środków technologicznych zmniejszających zanieczyszczenia,
• promować zbieranie i wymianę informacji między Stronami na temat rozsądnej i ekonomicznie skutecznej polityki energetycznej, a także stosowanie efektywnych kosztowo praktyk i technologii-
• promować podnoszenie poziomu świadomości społecznej na temat oddziaływania systemów energetycznych na środowisko naturalne, na temat zakresu zapobiegania lub