2007, IX 9
Materiały stosowane do wypełnień zębów pierwszych trzonowych stałych
Pojawienie się materiałów adhezyjnych zapewniających możliwość połączenia twardych tkanek zęba z materiałami odtwórczymi spowodowało zmianę podejścia do schematu opracowania ubytku. Dzięki tym materiałom stało się możliwe bardziej oszczędzające preparowanie zęba. Wprowadzono nowe metody opracowania ubytków pozwalające na maksymalne zachowanie tkanek zmineralizowa-nych, takie jak wypełnienie zapobiegawcze (ang. preventive resin restoration - PRR) i preparacja tunelowa otwarta, tunel klasy II (ang. open tunnel, class II tunnel) oraz zamknięta, zamknięty lub ślepy tunel, częściowy tunel, wewnętrzna preparacja, tunel klasy I (ang. close or blind tunnel, partial tunnel, internal preparation, class I tunnel), preparacja szczelinowa policzkowo-językowa (ang. slot preparation), preparacja w kształcie mini skrzyni (ang. minibox) i spodka (ang. saucer--shaped preparation) a także atraumatyczne leczenie odtwórcze (ang. atraumatic restora-tive treatment - ART) [4, 8, 10, 12]. Zmiana koncepcji leczenia próchnicy uwidoczniła się w zmianie terminologii przez wprowadzenie w miejsce określenia „stomatologia odtwórcza” (ang. restorative dentistry) „profilaktycznej stomatologii odtwórczej” (ang. pre-ventive restorative dentistry) [5],
Opracowanie ubytku oszczędzające zmine-ralizowane tkanki zęba jest szczególnie istotne w zębach pierwszych stałych trzonowych, które często w krótkim czasie po wyrżnięciu zostają objęte procesem próchnicowym. Wiadomo że, zachowanie czynności tych zębów jest bardzo istotne dla prawidłowego rozwoju narządu żucia. Trzeba by rozważyć, które z wymienionych metod powinny być zalecane w przypadku polskich dzieci, to jest w populacji z wysokim poziomem próchnicy oraz nieobjętych specjalnym programem profilaktycz-no-leczniczym.
Celem pracy było zebranie danych na temat stosowanych przez polskich stomatologów dziecięcych metod opracowania ubytków próchnicowych oraz czynników wpływających na wybór materiału do wypełnień w pierwszych stałych zębach trzonowych z żywą miazgą.
Badaniem ankietowym objęto 87 stomatologów uczestniczących w ogólnopolskiej konfe-rencji o problematyce z zakresu stomatologii dziecięcej. Otrzymali oni do wypełnienia kwestionariusz zawierający 12 punktów. Pierwsza jego część (8 punktów) dotyczyła danych biograficznych i demograficznych lekarzy, tj.: wiek, płeć, lata pracy zawodowej, posiadana specjalizacja, sektor pracy, typ praktyki oraz wiek i liczba dzieci leczonych tygodniowo w gabinetach, w których pracują ankietowani. Natomiast druga część złożona z punktów strukturalnych dotyczyła stosowanych metod opracowania ubytków klasy I i II w pierwszych stałych zębach trzonowych, czynników wpływających na wybór materiału do wypełnień tych ubytków np. uwzględnianie przy wyborze materiału preferencji rodziców dziecka, częstości stosowania wypełnień amalgamatowych, w tym z zastosowaniem systemu adhe-zyjnego.
Uzyskane dane poddano analizie statystyką nieparametryczną oceniając dystrybucję y} za pomocą dwustronnych testów dokładnego Fishera i Fishera Freemana Haltona przyjmując za istotny poziom 0<0,05.
575