5895614009

- 14

m ^i+³

4 -

lu

Jest to równocześnie dowodem szerokich pojęć demokratycznych Pana Premiera, gdyż rzeczywiścle tylko wzajemną współpracą sfer rządowych i stowarzyszeń zawodowych możemy dojść do prawdziwie doskonałych i konkretnych rezultatów.

Jako jeden z najstarszych rzemieślników lotniczych, który przez przeszło ćwierć wieku oddawał się tej pracy, nie mogę się dzisiaj oprzeć silnemu wzruszeniu, iż to nasze lotnictwo, ten, jak go częstokroć nazywano kupciuszek polskiego życia państwowego, znalazł wreszcie swego prawdziwego i właściwego opiekuna i kierownika, w postaci Państwowej Rady Lotniczej.

Charakterystyczną rzeczą jest, iż ta nowa organizacja rozpoczęła swe życie dopiero tu w Anglii, na emigracji, lecz mimo to, że powstała z inicjatywy społecznej znalazła całkowite zrozumienie w Rządze Polskim i jego Kierowniku - Panu, Panie Premierze, który osobiście raczył objąć przewodnictwo, co daje najlepszą gwarancję, iż wszystkie sprawy omawiano i uchwalano tutaj będą należycie traktowane, z całą uwagą na jaką zasługują, a wszelkie praco i zadania będą wykonywane przez najwłaściwsze osoby i instytucje do tego rzeczywiście powołane,i uprawnione z tytułu swych dotychczasowych prac i doświadczeń w danej dziedzinie, Wierzymy, że brak fachowości i protekcji w lotnictwie nie będą miały miejsca.

Przedmówcy moi doskonale nakreślili swe poglftdy i dążenia na zagadnienia ich specjalnie interesujące. Ja pragnąłbym powiedzieć jeszcze kilka słów dotyczących materiału ludzkiego, którym dysponujemy na emigracji, to jest o rzemieślnikach lotniczych/ zrzeszonych w reprezentowanym przezemnie Związku.

Na początku stwierdzić muszę, iż będący na emigracji pracownicy lotnictwa nie są dostatecznie otoczeni właściwą opieką zawodową. Wyjątek pod tym względem stanowi tylko grupa byłych pracowników Polskich Linjl Lotniczych "LOT”, która posiada swe właściwe zatrudnienie i odpowiedni kierunek pracy. Zawdzięcza to tylko temu, że nie chodziła samopas, lecz była celowo 1 przewidująco kierowana. Pozostali mechanicy i rzemieślnicy lotniczy nie pracują częstokroć w swym właściwym zawodzie, czy to z powodu niemożności znalezienia odpowlodnlej pracy, czy to z powodu niewłaściwych warunków, lecz poprostu z powodu braku własnej i. •< iniojatywy. W każdym bądź razie ludzie ci pozbawieni są właściwego kierunku, który winien im być nadany przez władze państwowe, powołane do tego 1 odpowiedzialno za ich wykorzystanie i dokształcanie na emigracji.

Podkreślić muszę, iż my, znajdujący się w Wielkiej Brytanii, mamy wielkie pole do działania. Nie wolno nam zapomnieć iż przed wojną tylko bardzo nieliczne wyjątki mogły uzyskać wyjazd cl o Anglii na studia, czy praktykę. Dziś jesteśmy już tutaj i mamy możliwości, jak nigdy przed tym, aby zapoznać naszych ludzi z wielkim angielskim przemysłem lotniczym. Musimy się tutaj bardzo dużo nauczyć w dziedzinie najnowszych zdobyczy lotniczych, aby chociaż w małej cząstce wypełnić tę wielką lukę, która powsr.aje w Kraju pod okupacją, gdzie rzemieślnicy nasi wykorzystywani 3ą do najgorszych i najniobezpieczniejszyoh prac, gdzie tno żna raczej stracić życie, niż czegoś się nauczyć. Nie możemy zapomnieć, iż musimy nie tylko doskonalić naszych mechaników 1 rzemieślników dla ich własnego dobra, ale również dla korzyści naszych kolegów, którzy walczą 1 cierpią w Kraju, i z którymi musimy się podzielić zdobytymi na emigracji wiadomościami.