Powyższy program działa w następujący sposób:
- po pierwsze tworzone jest „nowe” polecenie programu AutoCAD - „it”, które n żadnych parametrów wejściowych,
- zmienna systemowa „cmdecho” - odpowiadająca za wyświetlanie ikatów
programu AutoCAD w linii poleceń jest ustawiana na wartość równą to brak wyświetlania historii poleceń w trakcie działania programu, pod wartość zmiennej pomocniczej „STL” odczytywane są bieżące naprowadzania na punkty charakterystyczne obiektów (wartość żmij zmienna systemowa „osmode” ustawiana jest na wartość „16384”'
iada
iowoduje
oiia sposobu &mode”),
»co spowoduje
wyłączenie naprowadzania na stałe tryby lokalizacji obiektów,
-na programowanie 'okument programu emego rysunku, Rżanych obiektów oraz
- funkcja (vl-load-com) pozwala na wywołanie funkcji pozwalają) obiektowe, do zmiennej globalnej _acad_ przypisywany AutoCAD, natomiast do zmiennej _model_ przestrzeń modeluj
- następna część programu pozwala na wybranie metody inicjuje pomiar czasu wykonywania poleceń,
- zdefiniowana pętla repeat pozwala na wprowadzenie omę$j5w typu linia za pomocą poleceń typu command, vla-add, czy entmake,
- po wprowadzeniu obiektów w obszarze modelu^programu AutoCAD następuje wyświetlenie czasu działania programu,
Rys. 3. Dział£m¥J5olecenia „it" (fragment wprowadzonych obiektów) 3. WYKORZYSTANiĆ EUNCJI COMMAND
ostatnia operacja powoduje przywrócenie \yaraj?ci początkowych zmiennym systemowym „cmdecho” i „osmode”.
Efekt działania nowoopracowanego polecenia „it” a poniższy rysunek.
W środowisku ban traktowane języka prograi programu, głó
doświadczonych programistów, używanie funkcji command jest lanie "mało profesjonalne", widziane jest jako przejaw nieznajomości ia i jest zarezerwowane raczej dla początkujących użytkowników następujących powodów [5,6]: unkcji command nie jest właściwie programowaniem a jedynie tworzeniem dziej skomplikowanych skryptów,
command ograniczona jest tylko do działań możliwych w ramach opcji lia które jest wywoływane,